چکيده
سال هاست كه راه آهن ايران با مشكلات انسداد مسير در مناطق بياباني به دليل وقوع طوفانهاي شن و نشست شن روي خطوط ريلي روبرو است. ساليانه مبالغ زيادي به اين مساله اختصاص داده ميشود. هدف از اين سمينار يافتن راه حل مناسبي جهت اين مشكل ميباشد. راه حلهاي متفاوتي مانند مالچ پاشي، كاشت گياهان در اطراف ريل، ساخت انواع مختلف حصارها در فواصل مختلف و استفاده از اسليپرهاي مرتفع استفاده شده است.
در اين سمينار با بررسي فيزيك فضاي دوفازي طوفان شن و بررسي اين روشها و مشخص نمودن مشكلات هر يك، آنها با هم مقايسه شده اند و نهايتا نتيجه به اين صورت است كه كم هزينه ترين روش كه بهترين نتيجه را در برداشته باشد، استفاده از ديوارههاي شني در اطراف مسير ريلي با شيب و ارتفاعي مشخص ميباشد كه لازم است در پايان نامه به بررسي بهترين شيب و ارتفاع مورد نياز پرداخته شود.