چکيده
چكيده
جوانه زني و رشد ترك در قطعات مي‌تواند همراه با ايجاد كرنش پلاستيك و اتلاف انرژي بصورت كار پلاستيك يا گرما در نزديكي نوك ترك گردد. با توجه به اين موضوع مي‌توان پيش بيني افزايش دماي قطعه در نزديكي نوك ترك كه محل تمركز تغيير فرم پلاستيك مي‌باشد را داشت. بر اين اساس مي‌توان فرضيه‌اي مطرح نمود كه با اندازه گيري دماي قطعه در هنگام رشد ترك به روش ترموگرافي رابطه بين طيف دماي سطح قطعه و فاكتور شدت تنش را مشخص كرد.
به اين منظور سعي بر آن است كه با در نظر گرفتن چندين قطعه آزمايشي مطابق استانداردهاي از پيش تعريف شده براي آزمايش جوانه زني و رشد ترك، كانتور تنش و تغييرات دماي سطح به واسطه تنش ايجاد شده به طور هم زمان با استفاده از روش ترموگرافي براي قطعات مذكور محاسبه گردد. علاوه بر اين سعي بر اين است كه رابطه‌اي منطقي بين مقادير موجود براي فاكتور شدت تنش قطعات آزمايش و تغييرات دماي سطح قطعه بر حسب رشد ترك برقرار گردد.
واژه‌هاي كليدي: فاكتور شدت تنش، ترموگرافي، رشد ترك
