چکيده
اينترنت اشياء فناوري جديدي است كه در آن اشياء فيزيكي به طور يكپارچه در شبكه‌هاي اطلاعاتي به منظور ارائه خدمات پيشرفته و هوشمند به انسان‌ها، مجتمع شده‌اند. اينترنت اشياء دامنه وسيعي از برنامه‌ها را، از شهر هوشمند در مقياس بزرگ تا برنامه‌هاي نصب شده بر روي دستگاه‌هاي شخصي در مقياس كوچك دربر‌مي‌گيرد. برخي از كاربردهاي اينترنت اشياء از ارتباطات بيسيم استفاده كرده و بيش‌تر هدف آن‌ها در جهت انجام پردازش‌هاي سنگين با كمك گرفتن از دستگاه‌هاي ديگر است كه به آن ارتباط ماشين-به-ماشين گفته مي‌شود. در اين محيط‌ها تعداد زيادي اشياء هوشمند مختلف به هم متصل هستند كه ايجاد يك محيط ناهمگون، توزيعي و ناشناخته مي‌كنند. درنتيجه يك چالش اصلي اين است كه دستگاه‌ها چگونه به يكديگر اعتماد كنند. اعتماد در حوزه‌هاي مختلف معاني متفاوتي دارد؛ در اينجا منظور باور يك دستگاه درمورد ماهيت دستگاه ديگر در ارائه خدمات باكيفيت و براساس معيارهاي تعيين شده است.
برقراري يك رابطه اعتماد دقيق بين دستگاه‌ها با چالش‌هايي روبه‌رو است. يك مدل اعتماد بايد بتواند كيفيت خدمات را براساس معيارهاي مشخص شده تضمين كند كه اين امر معمولا به دليل وابستگي معيارها به محتواي برنامه‌ها، چالشي جدي محسوب مي‌شود. از طرف ديگر صاحبان دستگاه‌ها مي‌توانند رفتارهاي بدخواه داشته باشند كه موجب ايجاد رفتار بدخواه در دستگاه‌ها مي‌شود. درنتيجه يك مدل اعتماد قوي بايد توانايي شناسايي رفتارهاي خودخواهانه يا بدخواهانه دستگاه‌ها و مقابله با آن‌ها را نيز داشته باشد. در اين گزارش به بررسي روش‌هاي موجود براي مقابله با چالش‌هاي اعتماد در اينترنت اشياء و ماشين-به-ماشين مي‌پردازيم.
