چکيده
در طي سه دهه اخير رويكرد بهينه سازي يكپارچه سيستم هاي لجستيك به يكي از مهمترين جنبه هاي بهينه سازي زنجيره تأمين تبديل شده است. اين رويكرد به بررسي همزمان وابستگي هاي ميان مكان تسهيلات، تخصيص تأمين كنندگان و مشتريان به تسهيلات،ساختار مسيريابي حمل و نقل و برنامه ريزي و كنترل موجودي ها مي پردازد. يكي از مهمترين مسائل مكانيابي براي در نظرگيري اين رويكرد، مسئله مكانيابي-مسيريابي است. در اين مسئله،تعداد و مكان تسهيلات، اندازه ناوگان حمل و نقل و ساختار مسيرها با توجه به مكان و خصوصيات تأمين كنندگان و مشتريان تعيين مي شود. در اين پژوهش به بررسي انواع مسائل مكانيابي- مسيريابي از منظر ساختاري و همچنين بررسي و مقايسه انواع روش هاي حل دقيق و ابتكاري در اين مسائل پرداخته شده است.