چکيده
چكيده:
ساخت چارچوب هاي فلز-آلي (MOFها) در طي دو دههي گذشته توجه بسياري را به خود جلب كرده است، زيرا اين تركيبات امكان دستيابي به طيف وسيعي از ساختارهاي ظريف و جالب توجهي را فراهم مي كنند. از سوي ديگر اين ساختارهاي ارزشمند كاربردهاي بسياري را در زمينهي مختلف مربوط به مواد متخلخل از خود به نمايش مي گذارند. از جملهي اين كاربردها مي توان به زمينه هاي مربوط به ذخيره سازي و جداسازي آنها اشاره كرد كه بر اندازهي حفرات و شكل ساختارها و نيز برهمكنش هاي ميزبان استوار اند. افزون بر اين، امروزه كاربرد هاي زيست پزشكي آنها و يا استفاده به عنوان حسگرها به طور گسترده در حال پژوهش و بررسي هستند.
چارچوب هاي فلز-آلي به دليل داشتن استحكام ساختاري تنوع گروه هاي عاملي، در دو دههي اخير توجه ويژه اي را در زمينهي كاربردهاي مرتبط با انرژي به خود جلب كرده است. يكي از ويژگي هاي مهمي كه در بين اين خصوصيات ذكر نشده است، كاربردهايي است كه به تازگي در زمينهي انتقال بار الكتريكي به كمك تخلخل و مساحت سطح بالا، مطرح شده است. اگرچه اكثر MOFها از لحاظ الكتريكي نارسانا هستند، اما موارد بسياري در ميان آنها وجود دارد كه هدايت الكتريكي بالا و تحرك بار زيادي را از خود نشان مي دهند. در اين مورد مروري بر روشهاي سنتزي و طراحي شده به منظور توليد چارچوب هايي با تخلخل پايدار خواهيم داشت كه طيف وسيعي از ويژگي هاي انتقال بار را به نمايش مي گذارند، و كاربردهاي مورد نظر اين زيرگروه MOFها را بررسي خواهيم كرد.