چکيده
ذخيره‌سازي گاز در جامدات يكي از مهم‌ترين تكنولوژي‌ها با كاربردهاي بالقوه در گستره‌اي از مسيرها از انرژي و محيط‌زيست تا بيولوژي و پزشكي مي‌باشد. موادي با تخلخل بالا مانند زئوليت‌ها، مواد‌كربني، پليمرها، ساختارهايي با چارچوب‌هاي آلي-فلزي به عنوان گستره‌اي از مواد شيميايي با انواع ساختارهاي خاص براي فرآيند جذب سطحي و ذخيره‌سازي گازهاي متفاوت پيشنهاد شدند. اين گازها شاملCO2,H2,CH4 و غيره مي‌باشند. چالش‌هاي مربوط به طراحي مواد براي داشتن ظرفيت جذب سطحي كافي، سرعت آزاد سازي قابل‌كنترل، زمان عمر مناسب، قابليت دوباره شارژ شدن و نيز زمان مناسب شارژ‌شدن در بسياري موارد وجود دارد. شيمي متفاوت مربوط به گازهاي متنوع موردنظر، ضروريت ايجاد هماهنگي خواص موادمتخلخل با كاربردهاي مورد نياز را فراهم مي‌نمايد.
در سال‌هاي اخير هيدروژن به عنوان سوختي پاك و بسيار حائز اهميت از نقطه نظر زيست‌محيطي و كاهش گازهاي‌گلخانه‌اي بسيار موردتوجه قرار گرفته و وقت آن رسيده كه جايگاه خود را در بازارهاي جهاني پيدا كند. براي توليد هيدروژن روش‌هاي مختلفي از جمله استفاده از سوخت هاي فسيلي، الكتروليز آب، استفاده از مواد بيولوژيكي و ... وجود دارد. از طرف ديگر بعد از توليد هيدروژن با مشكل ذخيره‌سازي آن مواجه هستيم كه براي ذخيره‌سازي از روش هاي مايع‌سازي هيدروژن، ذخيره‌سازي تحت فشار بالا، ذخيره‌سازي به روش هيدريد فلزي و ذخيره‌سازي روي بسترهاي‌متخلخل استفاده مي‌گردد. با توجه به پيشرفت‌هاي روزافزون فناوري نانو و ورود آن در تمام عرصه هاي علوم و به ويژه شيمي و مواد، هدف از اين سمينار بررسي كاربردهاي اين فناوري در جذب،ذخيره سازي و جداسازي گازهاي مختلف به‌ويژه هيدروژن، دي اكسيدكربن و متان توسط مواد نانو متخلخل با عنوان MOFS و نيز شناخت MOFS و كاربردهاي مختلف آن مي‌باشد.
