چکيده
ماشين هاي آهنرباي دائم به علت دارا بودن چگالي گشتاور بالا، چگالي توان بالا و راندمان بالا، توجهات زيادي را در كاربردهاي مختلف به خود جلب كرده اند. اما با توجه به قدرت تحمل پذيري پايين ماشين هاي آهنرباي دائم معمولي در برابر خطا، كاربردهاي آن ها در زمينه هايي كه نيازمند قابليت اطمينان بالا هستند مانند كاربرد هاي امنيتي، هوافضا، خودروهاي الكتريكي، نيروي محركه الكتريكي و ژنراتور توربين بادي با محدوديت روبرو است. لذا كارهاي تحقيقاتي زيادي انجام شده تا قابليت تحمل خطا در ماشين هاي آهنرباي دائم بهبود يابد. در همين راستا پژوهش حاضر به بررسي روش ها و تكنيك هاي طراحي اين نوع ماشين ها به منظور افزايش قابليت تحمل خطا شامل طراحي ماژولار، محدوديت جريان اتصال¬كوتاه، طراحي مازاد و طراحي براي سهولت پراكندگي حرارتي پرداخته و در ادامه روشي براي كاهش تلفات روتور ماشين هاي آهنرباي دائم تحمل پذير خطا كه يكي از چالش هاي كليدي اين ماشين¬هاست، را مورد بررسي قرار داده است.
واژههاي كليدي: تحمل¬پذيري خطا – ماشين¬هاي PM – طراحي ماژولار – طراحي مازاد – مغناطيس زدايي