چکيده
در عصر جديد بشر همواره كوشيده به دنبال راهكارهايي براي صرفه جويي در انرژي و بهره گيري از منابع طبيعي مانند آب، خورشيد، باد و .... استفاده از آنها براي رفع احتياجات خود مانند توليد برق و ... مي باشد.
تأمين انرژي اساسي ترين مشكل توليد آب شيرين در جهان است، از اين رو براي تأمين اين انرژي استفاده از منابع تجديد پذير امري اجتناب ناپذير است.
مهم ترين و در دسترس ترين انرژي تجديد پذير و بي پايان انرژي خورشيد است و استفاده از آن براي توليد آب شيرين و قابل شرب از آب هاي شور، كه در اكثر نقاط جهان از اهميت فراواني برخوردار است و همچنين در كشور ايران، با توجه به شرايط اقليمي كشور، نياز به توليد آب شرب در ظرفيت هاي پايين و براي مناطق كم جمعيت و دور افتاده، موضوعي است كه تاكنون كمتر مورد توجه قرار گرفته است؛ در حالي كه در مناطق خشك و كويري كه وسعت زيادي در نقاط مركزي ايران دارند، از يك طرف نياز به آب شيرين به عنوان يكي از مشكلات اساسي مردم اين مناطق به شمار مي آيد و از طرف ديگر انرژي خورشيد با شدت تابش مناسب در اين مناطق در دسترس است.
يكي از روش هاي توليد آب شيرين با استفاده از انرزي خورشيدي، روش رطوبت زني و رطوبت زدايي مي باشد. هواي گرم توان حمل بيشتري بخار آب دارد. به همين منظور مي توان آب شور را در مجاورت هواي داغ تبخير كرده، نمك آن ته نشين مي شود و هواي شامل بخار آب را در يك تقطير كننده سرد نمود؛ بخار آب تقطير شده و شيرين حاصل مي شود. اين روش با توجه به بازده بهتر، بيشتر مورد استفاده قرار مي گيرد.
در پي رشد جمعيت افزايش تقاضاي جهاني براي آب شيرين، منابع تامين مستقيم اين ماده مهم و حياتي در حال كاهش است، به طوري كه پيش بيني مي شود تا سال 2025 ميلادي، بيش از نيمي از جمعيت كره زمين با مشكل كمبود آب شرب مواجه خواهند شد. از طرفي با وجود منابع بزرگ آب شور مانند اقيانوس ها، درياها يا وجود منابع محلي آب شور در مناطق كويري، صنعت شيرين سازي آب يك راه حل منطقي و مطمئن براي حل اين مشكل به شمار مي آيد.