چکيده
پروژههاي موجود در هر كشور با استفاده از منابع محدودي كه در اختيار دارند، به گونه اي به رفع نيازهاي فردي و گروهي جمعيت آن كشور مي پردازند و از آنجا كه منابع توليد همواره با يك ويژگي يعني كميابي مواجه هستند، اغلب اصلي ترين هدف پروژهها و سازمانها استفاده بهينه از عوامل توليد و رسيدن به اثربخشي است.اين عوامل شامل زمين، سرمايه، نيروي انساني، فناوري و مديريت است.در اين بين نيروي انساني ارزشمندترين دارايي پروژهها و سازمانها از حساسيت خاصي برخوردار است.عوامل كليدي موفقيت در درون سازمان انعكاسي از دانش، مهارت و ارزشهاي آن است.به همين منظور شناخت عوامل مؤثر بر عملكرد كاركنان يكي از اهداف بهسازي نيروي انساني در مديريت سازمانها است كه براي سنجش دانش، توانايي، انگيزش، رفتار شغلي و عملكردي كاركنان پايه ريزي مي شود.
در اين مقاله در ابتدا به بررسي عوامل افزايش كارايي كارمندان در باب مديريت پرداختيم، سپس از دو عامل اصلي ايجاد انگيزه و خلاقيت در بين نيروهاي انساني و نقش تأثيرگذار مديران در ايجاد اين دو عامل را بررسي نموديم.در نهايت از استرس به عنوان يك عامل كاهنده كارايي و انگيزه نيروي انساني نام بردم و راهكارهايي براي كاهش موفقيت را ارائه نمودم.
