چکيده
در دو دهه¬ي اخير مواد كامپوزيتي به دليل استحكام و مدول ويژه¬ي بالا و چگالي ويژه¬ي پايين در مقايسه با مواد فلزي، به وفور در طراحي و ساخت سازه¬هاي مدور از قبيل لوله¬ها استفاده شده¬اند. با وجود اين كه روش¬هاي متعددي براي پيش¬بيني استحكام در كامپوزيت¬هاي زمينه پليمري توسعه داده شده است ولي پيش¬بيني استحكام لوله¬هاي كامپوزيتي به دليل روش خاص ساخت اين لوله¬ها براي مثال روش پيچش الياف و همچنين استفاده از نخ به جاي پارچه، متفاوت مي¬باشد. برخلاف مواد فلزي كه با ايجاد ترك و رشد آن واماندگي رخ مي¬دهد، در مواد كامپوزيتي ترك در يك لايه موجب واماندگي نمي شود بلكه خواص ماده كاهش مي¬يابد تا زماني كه شكست الياف كه همان مود تخريب فاجعه¬آميز است رخ دهد. در نتيجه براي تحليل تخريب يك قطعه¬ي كامپوزيتي، علاوه بر روش المان محدود براي به دست آوردن ميدان تنش، نياز به معيارهاي واماندگي مناسب مي¬باشد. اين سمينار به راه¬¬هاي پيش¬بيني استحكام دقيق اين لوله¬ها با مدنظر داشتن مدلسازي چند مقياسه پرداخته است.
