چکيده
شيشه همانند ديگر مواد سراميكي ماده اي ترد و شكننده است. در نتيجه استحكام خمشي و كششي آن كم است. هنگامي كه اين ماده بر اثر ضربه، فشار و يا اختلاف گراديان حرارتي در سطح و قسمت هاي داخلي شيشه، ترك برداشته و مي شكند به قطعات تيز و برنده اي تبديل مي گردد كه بسيار خطرناك مي باشند. در برخي از اين روشها فرآيند استحكام دهي هنگام فرآيند توليد و در برخي ديگر به دلايل اقتصادي ، پس از توليد و به عنوان يك فرآيند ثانويه انجام مي شود. همچنين بوجود آمدن ترك باعث كاهش كارايي و زيبايي شيشه ميشود. روش 2 ايجاد تنش فشاري در سطح شيشه يكي از روشهاي استحكام دهي شيشه هاست كه به حرارتي و شيميايي انجام مي شود كه منجر به افزايش استحكام شيشه ها خواهد شد. ضمنا دو روش تعويض يوني كه باعث ايجاد تنش فشاري در سطح شيشه مي شود و تقويت لبه كه با مكانيزم پر كردن ترك باعث افزايش استحكام شيشه مي شود مورد بحث قرار گرفته است. كلا استحكام شيشه از روش هاي مختلف قابل حصول است: . كاهش و ترميم ترك ها 1 . ايمن سازي سطح جانبي ترك ها 2 . استفاده از پوشش جهت جلوگيري از ايجاد عيوب سطحي 3 . توليد پيش تنش 4 در اينجا به بررسي اثر اكسيدهاي مختلف در ساختار شيشه و تاثير آنها بر فرآيند استحكام دهي شيميايي ميپردازيم. همچنين روش تقويت لبه، كه از پوشش اكريلات حاصل شده ، باعث افزايش استحكام شيشه ميگردد.
واژههاي كليدي: پوشش شيشه، خواص مكانيكي، تقويت شيشه، تعويض يوني، تقويت لبه
