چکيده
از ديرباز تاكنون، حمل‌ونقل به عنوان يكي از موضوعات محوري در حوزه‌ي رشد و توسعه‌ي كشورها، مطرح بوده است. حمل‌ونقل همچون شرياني است كه بخش‌هاي مختلف اقتصاد (به عنوان يكي از محورهاي توسعه‌ي پايدار) اعم از بخش صنعت، كشاورزي، بازرگاني و خدمات را، به يكديگر پيوند مي‌دهد. پيوندي ناگسستني، كه نقشي بي‌بديل در امر توليد، توزيع و مصرف كالا و خدمات ايفا مي‌نمايد. در اين ميان، حمل‌ونقل هوايي، به‌عنوان سريع‌‌ترين نوع حمل‌ونقل، اهميت ويژه‌اي را داراست.
با اين وجود، هزينه‌هاي حمل‌ونقل، 6 درصد از كل بهاي تمام شده‌ي محصولات را به خود اختصاص مي‌دهد كه اين عدد در مورد ايران، به 12 درصد مي‌رسد. كاهش هزينه‌هاي حمل‌ونقل، به ويژه در بخش حمل‌ونقل هوايي (به عنوان گران‌‌ترين نوع حمل ونقل) به منظور بقا، رشد و افزايش توانمندي‌هاي محوري در دنياي رقابي امروز، امري اجتناب‌ناپذير به نظر مي‌رسد. براي دستيابي به اين مهم، ارزيابي و بهبود كارايي خطوط هوايي موجود در صنعت حمل‌ونقل هوايي، به‌ويژه در سال‌هاي اخير، مورد توجه خاصي قرارگرفته است. تاجايي كه، برخي صاحب‌نظران بر اين باورند كه بين كارايي صنعت حمل‌ونقل و كارايي عمومي اقتصاد و بدنبال آن رشد و توسعه‌ي اقتصادي كشورها، رابطه‌اي مستقيم و تنگاتنگ وجود دارد. از اين‌رو در اين سمينار، به بررسي و تحليل مطالعات انجام شده در حوزه‌ي ارزيابي كارايي خطوط هوايي با رويكرد تحليل پوششي داده‌ها در شرايط عدم‌قطعيت، پرداخته شد.
