چکيده
تحقيقات نشان مي دهد كه آب در طبيعت به صورت خالص يافت نمي گردد و همواره مقداري املاح معلق و گازهاي محلول همراه خود دارد، وجود عناصري مانند فلورايد در منابع آب سبب كاهش كيفيت آب مي شود. امروزه مصرف آب آشاميدني سالم جزو يكي از دغدغه هاي مهم جوامع بشري است. آب هاي آشاميدني ناخالص و آلوده مي توانند آسيب هاي جدي و جبران ناپذير به انسان وارد كنند. آب آشاميدني سالم، آبي است كه خواص فيزيكي، شيميايي، بيولوژيكي و راديواكتيو آن در حدي باشد كه، مصرف آن در كوتاه مدت يا دراز مدت عارضه سوئي براي انسان بوجود نياورد. كه اين حد مجاز طبق استاندارد بهداشت جهاني و براساس اقليم و آب و هواي هر منطقه تعيين مي گردد. بر طبق همين استاندارد، حضور فلورايد در آب آشاميدني در محدوده مجاز 1-5ر0 ميلي گرم برليتر براي سلامتي دندان و استخوان مفيد مي باشد، اما غلظت بالاتر و پايين‌تراز اي محدوده سبب بروز بيماري هاي مختلفي مانند پوكي استخوان، ورم مفاصل، سرطان، ناباروري، آسيب‌هاي مغزي، آلزايمر و اختلال در تيروئيد مي گردد. روش‌هاي مختلفي براي حذف فلورايد مازاد از آب وجود دارد، كه از جمله آن‌ها مي توان به تقطير، انعقاد و ترسيب شيميايي، فرآيندهاي غشايي، تصفيه الكتروشيميايي و تعويض يوني اشاره كرد. در ميان روش‌هاي گوناگون، روش جذب به عنوان روش مناسبي از نظرسادگي اجرا، بازده و هزينه است و به طور موثر و گسترده اي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در دهه هاي اخير با توجه به گسترش و پيشرفت علم نانوتكنولوژي، تلاش براي دستيابي به روش هاي مختلف استفاده از اين علم جهت ايجاد بستري مناسب، براي دسترسي به آبي سالم، با كيفيت و مقرون به صرفه مورد توجه خاصي قرار گرفته‌است. در بين روش‌هاي به كار گرفته شده، استفاده از جاذب هاي نانوساختار، جهت رفع آلاينده‌هاي محلول در آب همچون يون فلورايد به دليل سادگي و بازده بالا در الويت قرار قرارگرفته‌اند.
كلمات كليدي: آب آشاميدني، استاندارد جهاني، فلوئورزدايي، روش جذب، جاذب نانوساختار
