چکيده
از گذشته دور ثابت‌شده كه ارتباط زمان پايه براي سيستم‌هايي كه نياز به انتقال اطلاعات منظم با شتاب كم يا محدودشده دارند سازگاري بيشتري دارد مثلاً: كنترل حركت، كنترل موتور، كنترل دما، كنترل موقعيت و .... از سوي ديگر، ارتباط رويداد پايه براي نظارت بر شرايط خطر كه گاه‌وبيگاه اتفاق مي‌افتد سازگارترند؛ و همچنين از ترافيك‌هاي غير همگام نيز پشتيباني مي‌كند. در حال حاضر ما از كنترل‌هاي صنعتي در فرايندهاي صنعتي به‌منظور جمع‌آوري، تجزيه‌وتحليل و ارائه داده‌ها در خط توليد استفاده مي‌كنيم. بسياري از كنترلرهاي صنعتي داراي محدوديت زمان‌بندي دقيق و همچنين در همان زمان نيازمند به انعطاف‌پذيري براي كاهش مصرف منابع مي‌باشند. بااين‌حال بسياري از موارد سيستم نياز به حمايت هم‌زمان از انتقال حلقوي داده‌هاي حالت، انتقال پراكنده داده‌هاي خطرناك و همچنين داده‌هاي غيرهمگام براي مديريت سيستم، دارد. ازاين‌رو تركيب اين دوحالت براي تركيب مزايايشان مطلوب به نظر مي‌رسد، به‌خصوص اگر امكان اجراي انزواي زماني براي هردو وجود داشته باشد. در غير اين صورت ترافيك رويداد پايه باعث از بين رفتن خواص زمان پايه مي‌شود. با استفاده از چنين تركيبي امكان استفاده از زمان پايه براي مديريت ترافيك‌هاي دوره‌اي بهنگام به‌وسيله كنترل شتاب فراهم مي‌شود. ضمناً قسمتي از پهناي باند شبكه براي ترافيك‌هاي پراكنده رويداد پايه نگه‌داشته مي‌شود.
