چکيده
يكي از مخرب ترين بلاياي طبيعي زلزله بوده كه سالانه در نقاط مختلف دنيا به وقوع مي پيوندد و خسارات
متعددي در پلها ايجاد مي كند. براي اينكه بتوانيم پلهاي مقاوم در مقابل زلزله طراحي كنيم نياز است مدلسازي مناسبي صورت گيرد تا بتوانيم رفتار پل مورد نظر را در هنگام زلزله بررسي نمائيم. حال اين مدلسازي به صورت عددي و يا آزمايشگاهي مي¬تواند صورت پذيرد. يكي ديگر از راه هاي بسيار دقيق بررسي عملكرد پل در هنگام اعمال نيروهاي زلزله، بررسي مشاهدات و عملكرد سازه هاي متعدد پس از رخداد زلزله مي باشد. اين روش در بررسي وضعيت پل هاي ساخته شده و تغييرات مورد نياز براي طراحي بسيار حائز اهميت است. با بررسي خسارات به وقوع پيوسته در زلزله هاي گذشته به طور كلي مي توان آسيب ديدگي پل هاي تخريب شده را به دودسته كلي تقسيم نمود :
1- خسارات ناشي از نواقص سازه اي.
2- خسارات ناشي از نزديكي بيش از حد به گسل.
در مورد مسئله اول مي توان به جرأت گفت تمام مشكلات سازه اي به وجود آمده در زلزله هاي اخير در بازبيني هاي مختلف آئين نامه هاي طراحي به نحو مناسبي ديده شده و اصلاحات لازم صورت پذيرفته است.
در مورد مسئله دوم با توجه به تغيير مكان هاي بزرگ ايجاد شده در شرايط نزديك به گسل ، ضوابط خاصي
ارائه نشده و به همين دليل اين مطلب به عنوان موضوع اين سمينار مورد بررسي قرار گرفته است. دراين سمينار به بررسي تأثيرات شرايط نزديك به گسل بر روي پاسخ پلها و همچنين آسيبهاي وارده به پلها در اثر زلزله حوزه نزديك مي¬پردازيم. در هر يك از اين موارد با بررسي ركورد هاي متعدد كه خواص مورد نظر را دارا باشند در خصوص پلهاي مستقيم بررسي¬هاي متعددي صورت گرفته است. در نهايت نتايج حاكي از آنست كه در زلزله¬هاي حوزه نزديك به شدت پاسخ پل¬هاي تخت افزايش مي يابد.
