چکيده
در عصري كه با بحران انرژي و آلودگي هاي زيست محيطي روبرو هستيم توسعه پايدار يكي از اهداف و اركان اصلي رسيدن به جهاني بدون آلودگي هاي زيست محيطي و بدون تخريب منابع طبيعي است. رعايت و حفظ اصول توسعه پايدار براي تمامي انسانها ضروري است و اين قائده براي مهندسين نيز مستثني نيست. بتن به عنوان يكي از پرمصرف ترين مواد در جهان مي‌باشد كه تأثيرات زيادي بر انسان و محيط زيست گذاشته است و ماده اصلي تشكيل دهنده آن يعني سيمان براي توليد، مقادير بسيار زيادي دي اكسيد كربن در اتمسفر زمين آزاد مي‌كند. همچنين براي تهيه سنگدانه‌هاي مصرفي در بتن، مقادير زيادي از منابع طبيعي دستخوش تخريب شده‌اند. پس بديهي است كه ما نمي‌توانيم ساخت و سازي پايدار بدون اعمال تغييراتي در تكنولوژي بتن و تبديل آن به بتن سبز داشته باشيم.
امروزه محيط زيست به موضوعي مهم در جوامع بشري تبديل شده و داراي جايگاه ويژه اي است و صنعت بتن يكي از صنايع تأثيرگذار بر آن مي‌باشد. بتن در ميان تمام مواد مورد استفاده در صنعت ساخت و ساز، ماده اصلي براي اهداف ساخت و ساز است . يكي از انواع بتن كه امروزه مورد توجه بسياري از دولت ها، گروه‌ها، فعالان محيط زيست و صنعت ساخت قرار گرفته است بتن سبز مي‌باشد كه از مواد بازيافتي و تجديد پذير ساخته شده و در فرآيند توليد آن، انتشار گازهاي گلخانه به حداقل خود مي‌رسد.
بتن پس از آب يكي از پرمصرف ترين مصالح ساختماني است كه از ديدگاه حفظ محيط زيست، مي‌تواند توليد، مصرف و چگونگي تخريب و بازگشت مواد حاصل از تخريب آن به طبيعت، مورد بررسي قرار گيرد. يكي از راهبردهاي به حداقل رساندن اثرات مخرب زيست محيطي صنعت بتن، كاهش نخاله‌هاي بتني و در نهايت بازيافت آن است. اين راهبرد داراي مزاياي زيادي است كه مي‌تواند به كاهش تقاضا براي منابع و مصالح جديد و حفظ منابع طبيعي براي آيندگان منجر شود.
