چکيده
امروزه روسازيهاي آسفالتي بطور گستردهاي در ساخت راهها مورد استفاده قرار ميگيرند. از آنجايي كه هزينههاي بسيار زيادي صرف احداث شبكه راهها ميشود، لذا حفظ و نگهداري اين روسازيها براي سالهاي طولاني هم از لحاظ زيست محيطي و هم از لحاظ اقتصادي بسيار مقرون به صرفه ميباشد. پديده خستگي يك از مهمترين عوامل در كاهش عمر روسازيهاي آسفالتي ميباشد. از اين رو در سالهاي اخير استفاده از افزودنيهاي مختلف به منظور بهبود پارامترهاي خستگي مخلوطهاي آسفالتي مورد توجه بسياري از پژوهشگران قرار گرفته است. در سالهاي اخير پژوهشهاي بسياري به منظور اصلاح قير با استفاده از مواد بازيافتي و به منظور بهبود ويژگيهاي رئولوژيكي آن صورت گرفته است. از بين پليمرهاي بازيافتي،كاربرد پودر لاستيك در مخلوطهاي آسفالتي از دهه 1960 ميلادي و در ايالت آريزونا آمريكا مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از پودر لاستيك علاوه بر اينكه به دفع مقادير زيادي از تايرهاي ضايعاتي كه ممكن است در صورت دفع نامناسب خطرات زيست محيطي جدي به دنبال داشته باشند، كمك ميكند، با بهبود پارامترهاي عملكردي آسفالت، منجر به افزايش عمر بهرهبرداري و كاهش در هزينههاي تعمير و نگهداري نيز ميگردد. با اين وجود، تحقيقات نشان داده است كه تركيب پودر لاستيك با قير منجر به افزايش ويسكوزيته قير لاستيكي و نهايتا كاهش كارايي آن ميگردد. يكي از منابع اصلي توليد آلودگيهاي صنعتي، مرتبط با زيرساختهاي حمل و نقل از جمله ساخت، نگهداري و توسعه راهها ميباشد. كاهش آلودگيهاي زيست محيطي حاصل از توليد مخلوطهاي آسفالتي نيازمند پايين آوردن دماي ساخت بدون تغيير در كارايي و عملكرد مكانيكي آن ميباشد. در سالهاي اخير تكنولوژي آسفالت نيمهگرم به منظور كاهش دماي ساخت و تراكم مخلوطهاي آسفالتي توسعه داده شده است. البته استفاده از افزودنيهاي نيمهگرم معايبي نيز به همراه دارد. بر اساس نتايج بيشتر تحقيقات، خصوصيات فيزيكي و مكانيكي مخلوطهاي آسفالتي نيمهگرم در مقايسه با آسفالت گرم متداول ضعيف تر ميباشد. از آن جاييكه محققان و پژوهشگران همواره به دنبال راهكارهايي به منظور كاهش دماي ساخت و صرفهجويي در مصرف منابع با توجه به آثار زيست محيطي و اقتصادي آن بودهاند، تركيب پليمرهاي بازيافتي با تكنولوژي آسفالت نيمهگرم اهميت زيادي مييابد و ميتواند مزاياي اجتماعي، زيست محيطي و اقتصادي به همراه داشته باشد. بنابراين استفاده از اين نوع مخلوطهاي آسفالتي به منظور رسيدن به نوعي از روسازي پايدار كه منجر به صرفهجويي در مصرف انرژي و منابع، حفظ محيط زيست، بهود عملكرد و افزايش دوام مخلوطهاي آسفالتي ميگردد، پيشنهاد شده است.