چکيده
در اين پژوهش تحليل احتمالاتي خطر زمين لرزه با در نظرگيري عدم قطعيت در پارامترهاي اوليه به صورت فازي مورد بررسي قرار مي گيرد و با توجه به اهميت روابط كاهندگي در تحليل خطر احتمالاتي زلزله و تاثير چشمگير اين روابط در نتايج بيشينه شتاب زمين نهايي، يك روش نوين در جهت انتخاب رابطه كاهندگي مناسب در هر بزرگا (بزرگاي زلزله) و فاصله (فاصله چشمه تا ساختگاه) و شرايط خاك ساختگاه، به دست آمده است. يكي از روش هاي مورد استفاده در انتخاب رابطه كاهندگي مناسب، روش درختي مي باشد. در اين روش ابتدا روابط كاهندگي مناسب براي منطقه مورد بررسي انتخاب مي شود و سپس با قضاوت مهندسي به هر كدام از آن روابط با توجه به انتخاب كارشناس، وزن مناسب داده شده كه در نهايت جواب نهايي از مجموع نتيجه وزن دار شده هر يك از روابط حاصل مي شود. ليكن اين روش داراي دو ضعف بزرگ است، اول اين كه براي وزن¬دهي هر يك از روابط كاهندگي انتخاب شده نياز به نظر متخصص مي باشد و در اين مسير اختلافات و اشتباهات فراواني رخ مي دهد. دوم آن كه هر يك از روابط انتخاب شده در آن روش براي تمام شدت هاي زلزله و همچنين تمام فواصل گسل از ساختگاه و تمام نوع خاك ها داراي يك تاثير خواهد بود. بدان معني كه در اين روش يك رابطه نسبت به رابطه ديگر از لحاظ وزني ارجحيت مي يابد اما بزرگاها، فواصل و خاك هاي مختلف در آن رابطه نسبت به هم داراي هيچ تفاوتي نيستند كه اين خود باعث نتايجي مي شود كه دقت پاييني خواهند داشت. از آنجا كه بيشتر روابط كاهندگي با استفاده از روش هاي آماري و رگرسيون با روش هاي مختلف از داده هاي اوليه ورودي بدست آمده اند، لذا قدرت و دقت هر رابطه در آن بزرگا و فاصله و نوع خاكي است كه اطلاعات ورودي آن رابطه در آنجا داراي فراواني بيشتر است. لذا به جاي استفاده از يك رابطه كاهندگي در تحليل خطر و يا به جاي استفاده از چندين رابطه با وزن هاي مختلف و با تاثير يكسان در بزرگا و فواصل و خاك مختلف (روش درختي)، اين روش قدرتمند بهترين دقت در هر بزرگا و فاصله را در بين روابط كاهندگي انتخابي اوليه بدون قضاوت مهندسي ايجاد مي‌كند.
