چکيده
چكيده:
در زمينه نانوفناوريهاي نانوكامپوزيتهاي مبتني بر ماتريس پليمر در حال حاضر به يك حوزه تحقيق و توسعه تبديل شده است. يكي از دلايل گسترش نانوكامپوزيتهاي پليمري، خواص بينظير مكانيكي، شيميايي و فيزيكي آن است. نانوكامپوزيتهاي پليمري عمدتاً داراي استحكام بالا، وزن كم، پايداري حرارتي بالا، رسانايي
الكتريكي بالا و مقاومت شيميايي بالايي هستند. نانوكامپوزيتهاي پليمري به سه روش توليد ميشوند: 1- مخلوطسازي منسجم 2- فرآوري محلول 1- پليمريزاسيون در محل. از انواع نانوكامپوزيتهاي پليمري ميتوان كيتوسان را نام برد كه به دليل زيست سازگاري، تخريبپذيري زيستي و تركيبات زيستي مناسب توجه خاصي را در اين ز مينه جذب كرده است. كيتوسان در محلول قليايي و آب نامحلول است، اما در محلول اسيدي رقيق محلول است. اين نانوكامپوزيتها در زمينههاي متفاوت به كار برده شدهاند، مانند: پانسمان زخم، داربست مهندسي بافت، حذف بعضي از فلزات با استفاده از نانوكامپوزيتهاي مگنتيت كيتوسان، بستهبندي، جذب رنگ، فعاليت ضد باكتريايي است.