چکيده
وقوع آسيب در طول عمر همه ي انواع سازه ها اجتناب ناپذير است آسيب يكى از لغات بحث برانگيز در زمينه پايش سلامت سازه ها مى باشد. به طور كلى آسيب ايجاد تغيير دائم در مشخصات سازه از جمله سختى، مقاومت، خصوصيات ديناميكى و يا كاهش سطح عملكرد سازه نسبت به حالت اوليه آن مى باشد .
روشهاي زيادي براي تشخيص آسيب و تعيين محل آن موجود مي باشد. عيوب سازه ها معمولا به صورت كاهش موضعي سختي سازه در محل خسارت تعبير مي شوند .با توجه به آنكه اندازه گيري ماتريس سختي سازه به كمك‌تست مودال با خطاي بالايي همراه است، سعي مي شود از ماتريس نرمي با شرايط بسيار بهتر و دقيق تر استفاده شود.با توجه به همگرايي سريع ماتريس نرمي با داشتن تعداد محدودي شكل مودي مي توان يك نمايش منطقي دقيق از ماتريس انعطاف پذيري را با اندازه گيري چند مود اساسي به دست آورد، مزيت ديگر ماتريس نرمي نسبت به ماتريس سختي در آن است كه چون ماتريس نرمي معكوس ماتريس سختي است، برخلاف ماتريس سختي فركانس هاي بالاتر مشاركت كمتري در آن دارد و فركانس هاي پايين در آن تاثير گذار است. در دنياي واقعي فركانس هاي مودهاي پايين تر با دقت بيشتري قابل محاسبه هستند، در نتيجه استفاده از ماتريس نرمي به جاي ماتريس سختي جهت تعيين مشخصات سيستم ها، تشخيص آسيب و پيدا كردن محل آسيب انتخاب بهتري محسوب مي گردد. هر آسيبي در سازه سبب كاهش سختي سازه و در نتيجه افزايش نرمي سازه مي گردد. با استفاده از برآورد تغيير ماتريس نرمي قبل و بعد از آسيب مي توان محل وقوع آسيب را شناسايي كرد. ماتريس نرمي يك سازه برابر با معكوس ماتريس سختي آن مي باشد، از اين رو بيانگر رابطه بين نيرو و تغيير مكان سازه مي باشد.
