چکيده
شناسايي و رديابي اشياء، از مهمترين وظايف در بسياري از كاربردهاي بينايي ماشين از جمله: نظارت ويديوئي، مسيريابي وسايل نقليه، مسيريابي خودكار ربات ها و تعامل انسان و رايانه مي‌باشد. رديابي اشياء، نمايش تغييرات موقعيت يك شيء و دنبال كردن آن در يك دنباله از تصاوير ويدئويي، با هدفي خاص است كه بايد با دقت مطلوبي انجام شود. گرچه سابقه ايجاد پديده رديابي اشياء به مسائل نظامي برميگردد؛ولي امروزه به دليل كاربردهاي بسيار گسترده‌ي رديابي اشياء در زمينهاي مختلف، مثلاً كنترل ترافيك و تشخيص حركات غيرمعمول، اين مقوله و جوانب مختلف آن، مورد توجه ويژه‌اي قرار گرفته است. نظارت ويديوئي در محيط هاي ديناميكي، بخصوص براي انسان ها و وسايل نقليه، در حال حاضر يكي از موضوع هاي تحقيقاتي چالش برانگيز در دنياي بينايي ماشين است.. در فرآيند شناسايي و رديابي با چالش هايي روبه‌رو مي‌شويم كه مي‌توان به تغييرات روشنايي، به هم ريختگي پس‌زمينه، تغيير شكل هدف و... روبه‌رو مي‌شويم. وجود كامپيوتر هاي با قدرت بالا، در دسترس بودن دوربين هايي با كيفيت بالا و ارزان قيمت و همپنين بالا رفتن نياز به سيستم هاي پردازش خودكار ويدئو، علاقه مندان زيادي را به سوي خود جلب كرده است. سيستم پردازشي كه وظيفه اصلي را در فرآيند رديابي به عهده دارد ميتواند به صورت نرم افزاري و يا سخت افزاري به عنوان مثال بر روي تراشه FPGA پياده سازي شود. نتايج عملي نشان دهنده افزايش چشم‌گير بهره وري پياد سازي سخت افزاري نسبت به پياده سازي نرم افزاري مانند كامپيوتر و يا حتي DSP مي‌باشد. اين بهره وري شامل سرعت پردازش، مصرف توان، سطح مصرفي و قابليت استفاده به عنوان سيستم هاي نهفته است.
