چکيده
چارچوب فلز-آلي (Metal-Organic Framework, MOF) طبقه اي از مواد متخلخل سه بعدي ساخته شده از اتصال دهنده هاي آلي و گره بنيان-فلزي مي باشند. تحقيقات بر روي اين مواد طي دو دهه اخير رشد بسياري داشته است. به علت مساحت سطح فوق¬العاده بالاي آنها، منافذ نانوساختار منظم، منافذ قابل تنظيم و تخلخل دائمي بالا، MOF ها براي استفاده هاي مختلف از جمله ذخيره گازها، جداسازي، حساسيت شيميايي و كاتاليزوري به طور گسترده اي مورد استفاده قرار گرفته اند. ساختار نهايي و خواص MOFها وابسته به دو فاكتور عمومي مواد اوليه و فرآيند سنتز است. در مورد مواد اوليه دو عامل يون فلزي و يا كلاسترهاي فلزي از يك طرف و اتصال دهنده هاي آلي از طرف ديگر كه واحدهاي سازنده‌ي ثانويه ناميده مي‌شوند، مورد توجه هستند. از اتصال دهنده هاي¬ MOF مي توان به پورفيرين ها كه درشت مولكول هاي آلي هستند، اشاره كرد. وجود اين اتصال دهنده هاي پورفيريني باعث افزايش مساحت سطح و پايداري در محيط هاي آبي و اسيدي مي شود. از انواع پورفيرين هاي استفاده شده مي توان به تتراكربوكسي فنيل پورفيرين H4-TCPP-H2)) اشاره كرد. متالو پورفيرين هاي استفاده شده در ساختمان MOF ها به عنوان اتصال دهنده، علاوه بر خاصيت كاتاليزوري بالا، باعث افزايش پايداري شيميايي اين تركيبات نيز مي شوند. فلز موجود در پورفيرين در برخي موارد با جذب شيميايي گازها و يا با افزايش مساحت سطح، سبب افزايش راندمان استفاده از MOF ها در سيستم مي شود. در اين بحث سعي شده تا به مرور انواع خصوصيات و ويژگي هاي چارچوب هاي فلز - آلي (MOFs) با اتصال دهنده هاي متالوپورفيريني پرداخته شود. در نهايت، تاثير وجود متالو پورفيرين ها در ساختار چارچوب آلي فلزي و خصوصيات اين دسته از تركيبات در زمينه هاي مختلف از جمله مساحت سطح و.. نسبت به تركيب ميزبان اوليه بررسي خواهد شد.
