چکيده
موضوع سهميه بندي منابع همواره يكي از چالش برانگيزترين مسائل در نظام سلامت بوده است و به عنوان ابزاري جهت كنترل دولت بر نظام عرضه و تقاضا و حداكثر استفاده از منابع محدود در اكثر كشورهاي دنيا به كار گرفته مي شود. از سويي تامين و تدارك داروي مورد نياز مردم نيز به عنوان يكي از عناصر اصلي در تضمين سلامت پايدار جامعه به شمار مي رود، كه برخي اوقات به دليل اختلال در عرضه و شكست بازار با كمبود آن مواجه مي شويم، در اين شرايط اجراي سياست هاي سهميه بندي دارو توسط بخش دولتي اجتناب ناپذير مي شود. كاربرد بهينه سازي رياضي و ابزارهاي تحقيق در عمليات به همراه شاخص هاي مبتني بر نياز دارو مي توانند به تخصيص بهينه و عادلانه دارو در شرايط عرضه محدود كمك كنند. بر اين اساس در اين گزارش سعي شده است مدل ها و روش هاي سهميه بندي و تخصيص دارو مورد بررسي قرار گيرد. بدين منظور ابتدا به مفاهيم و تعاريف مقدماتي در ارتباط با سهميه بندي منابع سلامت، كمبودهاي دارويي و علل وقوع آنها پرداخته شده و سپس مقالات مربوطه معرفي و دسته بندي شده اند. همچنين با استفاده از دسته بندي مقالات و امكان سنجي پژوهشي، مطالعات پيشنهادي براي آينده به عنوان نتيجه گزارش آورده شده است.
كلمات كليدي:
سهميه بندي در نظام سلامت ،تخصيص دارو، سهميه بندي دارو، داروهاي كمياب
