چکيده
در سال هاي اخير، شبكه بر تراشه سه بعدي به عنوان راه كاري براي حل مشكل پيچيدگي ارتباطات در تراشه هاي چندهسته اي مطرح شده است. اما ساختار لايه اي اين تراشه ها، هدايت حرارت بين لايه هاي مختلف و در نتيجه توزيع دما را نامتعادل مي كند. اين مسئله سبب افت كارآيي و قابليت اطمينان شبكه هاي سه بعدي در قياس با شبكه هاي پيشين دو بعدي مي شود. بنابراين يافتن راه كارهايي براي برقراري تعادل حرارتي در تراشه هاي سه بعدي بسيار حائز اهميت است. يكي از راه هاي مؤثر در اين زمينه مسيريابي مناسب بسته ها براي رسيدن به تعادل ترافيكي در شبكه است. براي اين منظور نيازمند داشتن اطلاعاتي از وضعيت حرارتي نقاط مختلف شبكه در مدت زمان فعاليت تراشه هستيم. حس گرهاي حرارتي توزيع شده در شبكه، دماي لحظه اي هسته ها را ثبت و گزارش مي كنند. سپس روش هاي مديريت حرارت با به كارگيري اطلاعات دريافتي از اين حس گرها، وضعيت حرارتي تراشه را كنترل مي كنند. درصورتي كه روش هاي مديريت حرارت وضعيت اخطار را براي بخش هايي از سيستم تشخيص دادند، الگوريتم هاي مسيريابي كنترلي جايگزين روش هاي پيشين شده تا با يافتن مسيرهاي مناسب براي هدايت داده ها، شبكه را به وضعيت عادي برگردانند. در اين تحقيق سعي داريم راه كارهاي ارائه شده اخير در زمينه كنترل حرارات در شبكه بر تراشه سه بعدي را بررسي كرده و چند مورد از الگوريتم هاي مسيريابي كنترلي مهم را ذكر كنيم.
