چکيده
چكيده
استفاده از غشا به عنوان يك تكنولوژي پاسخگو براي تامين آب مورد نياز جوامع انساني همواره با كارايي پايين غشاهاي ساخته شده دست و پنجه نرم كرده است. در يكدهه اخير توجه خاصي به پليمر هاي نوين مورد نياز براي ساخت غشاهاي مورد استفاده در صنعت تصفيه آب به دليل مزايايي از جمله مقاومت شيميايي و مكانيكي بالا، گرفتگي كمتر غشا، افزايش راندمان فيلتراسيون غشا (مقدار دفع بالا و تراوش آب بالا شار) مورد توجه خاص محققان قرار گرفته است. روش هاي متعددي براي ساخت غشاها با پليمر هاي نوين وجود دارد. غشاهاي دولايه، پليمريزاسيون سطحي، غشاهاي لايه به لايه، غشاهاي آميخته از جمله روش هايي هستند كه از پليمرهاي نوين براي ساخت غشاها استفاده مي كنند. در اين روش ها معمولا از يك پايه متخلخل به منظور ايجاد مقاومت مكانيكي و يك لايه گزينش پذير به منظور انجام فرايند جداسازي استفاده شده است. ويژگي اصلي لايه فعال سطحي كه از پليمر هاي نوين ساخته شده اند گزينش پذيري و تراوايي بالاي آن مي باشد. در اين سمينار به بررسي تاثير استفاده از پليمر هاي نوين در صنعت تصفيه آب پرداخته شد. پارامتر هاي مختلفي بر روي عملكرد غشاهاي حاصل اثر گذار هستند كه از جمله آن مي توان به غلظت پليمر يا پليمر هاي مورد استفاده، زمان و، دماي واكنش، نوع حلال و...مي توان نام برد.
واژگان كليدي : پليمر نوين، غشا با كارايي بالا ،پس زني غشا ، تراوش آب
