چکيده
چكيده
انرژي خورشيد از مهمترين انواع انرژيهاي نو و تجديدپذير است كه چنانچه جايگزين سوخت هاي فسيلي شود، ميتواند به نگرانيهاي موجود درباره پايان پذيري و نيز آلودگيهاي زيستمحيطي ناشي از حاملهاي انرژي فسيلي و نوسان قيمتها و بحرانهاي انرژي خاتمه دهد. با توجه به پتانسيل بالاي انرژي خورشيدي در مناطق وسيعي از دنيا، از ميان منابع انرژي، انرژي خورشيدي داراي جذابيت بيشتري براي محققان است. در فناوري فتوولتائيك اساسكار تبديل نور خورشيد به الكتريسيته ميباشد و امروزه كشورهاي زيادي از آن در قالب نيروگاههاي متصل به شبكه و مستقل از شبكه استفاده ميكنند. در حال حاضر چندين فناوري در ساخت سلولهاي خورشيدي مورد استفاده قرار ميگيرد. نتايج بررسيها نشان ميدهد كه بازده سلولهاي نسل اول به دليل كيفيت بالاي مواد از بازدهي سلولهاي نسلهاي ديگر بيشتر است. انتظار ميرود اختلاف بازده ميان سلولهاي نسلهاي مختلف با گذشت زمان كمتر شده و تكنولوژي نسل دوم و سوم جايگزين تكنولوژي نسل اول شود. در اين پژوهش ضمن بررسي كلي ساختار اين سلولها، با تاكيد بر نسل سوم، فناوريهاي جديد ساخت مورد مطالعه و بررسي قرار گرفته است [1].
كلمات كليدي: سلول خورشيدي، نسل سوم، ارگانيك، پروسكات، پليمري، حساس به رنگ، نقطه كوانتومي