چکيده
خود بي حركت سازي جانوران ميكروسكوپي در تصفيه پساب امري مهم است. با توجه به كاربرد فعلي بيوتكنولوژي خود بي حركت سازي از مطلوب ترين گزينه ها به نظر مي رسد. در 20 سال گذشته، تكنولوژي لجن بي هوازي براي تصفيه پساب توسعه يافت. در حال حاضر بيش از 900 واحد UASB در سراسر جهان فعاليت مي كنند . لجن گرانولي مهمترين مشخصه ي راكتورهاي UASB در مقايسه با ساير فناوري هاي بي هوازي است. در يك راكتور UASB، جانوران ميكروسكوپي بي هوازي مي‌توانند گرانول ها را از طريق خود بي حركت سازي سلول هاي باكتريايي شكل دهند، و عملكرد سيستم UASB به شدت وابسته به فرايند گرانولاسيون با پساب خاص است.
لجن گرانولي بي هوازي، اجتماع ميكروبي متراكم است كه معمولا شامل ميليون ها موجود در هر گرم زيست توده مي باشد. هيچ يك از گونه هاي انفرادي در اين ميكرواكوسيستم ها به طور كامل قادر به تخريب پسماندهاي ورودي نيستند. تخريب كامل پسماند هاي صنعتي شامل برهمكنشهاي پيچيده بين گونه هاي ساكن مي باشد. بنابراين راكتور هاي لجن گرانولي در فرآيندهاي تصفيه بيولوژيكي پساب مطلوب هستند زيرا تعداد بسيار زياد موجودات زنده مي توانند در راكتور زيستي نگهداري شوند، يعني تبديل آلاينده ها سريع و بسيار متراكم است و حجم زيادي از پسماندها مي توانند در راكتورهايي تصفيه شوند كه فضاي كمي را اشغال مي كنند. در راكتورهاي لجن گرانولي، اندازه بزرگ و تراكم نسبتا زياد گرانول ها باعث مي شود تا آنها سريعا حل شوند، كه جداسازي خروجي خالص از زيست توده را ساده مي‌كند . اگر چه مكانيسم چنين گرانولاسيون به طور كامل درك نمي شود، لجن گرانولي بي هوازي، توانايي عالي حذف آلاينده هاي ارگانيك محلول را نشان مي‌دهد. اين سمينار، پيشرفت هاي تحقيق فعلي را در گرانولاسيون بررسي مي كند. برخي نكات نيز براي تحقيقات آينده مشخص شده است
