چکيده
چكيده
منطق كنترل غير متمركز برمبناي طراحي اينترنت به عنوان يك مجموعه پيچيده از پروتكل هاي مركزي و راه حل هاي يكپارچه است. در واقع تئوري SDN منطق كنترلي را از سخت افزار جدا مي كند و بيشتر بركنترل كننده هاي نرم افزاري تمركز مي كند . اين اصول فرصت هاي جديدي براي معرفي برنامه هاي نوآورانه و تركيب جنبه هاي كنترل خودكار و تطبيقي ارائه مي دهند، در نتيجه مديريت شبكه تضمين مي شود و QoE كاربر بهبود مي يابد. با اين وجود، تئوري SDN چالش هاي بسياري را شامل مي شود كه شامل مسائل مربوط به مقياس پذيري و قابليت اطمينان طرح هاي متمركز مي شود و مي تواند با غيرمتمركز كردن برنامه هاي كنترلي مورد توجه قرار گيرد. اين مقاله به بررسي SDN با توجه ويژه به كنترل SDN توزيع شده مي پردازد. علاوه بر بررسي مفهوم SDN و معماري SDN در مقايسه با معماري كلاسيك، به تحليل دقيق سيستم عامل هاي پيشرفته توزيع كننده كنترل كننده SDN نيز پرداخته مي شود و مزايا و معايب آنها ارزيابي مي شود و به دو بخش فيزيكي و منطقي طبقه بندي مي شوند. به طور كلي، بحث هاي جامعي در مورد چالش هاي عمده كنترل توزيع SDN همراه با برخي بينش هاي مربوط به روندهاي در حال ظهور و آينده در اين مقاله ارائه شده است.
كلمات كليدي: شبكه هاي تعريف شده (SDN )، كنترل توزيع شده، مديريت شبكه، كيفيت تجربه (QoE )، رويكردهاي كنترل پذير و سازگار، شبكه هاي قابل برنامه ريزي.
