چکيده
پيشرفتهاي اخير در طراحي و ساخت سنسورها و اداوات الكترونيكي در ابعاد نانو، باعث شده است تا پژوهشگران به دنبال طراحي و پياده سازي شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم در ابعاد نانو باشند.اين شبكه‌ها قادر به اندازه گيري پديده‌ها در سطح ملكولي و ارسال اطلاعات اندازه گيري شده به يكديگر و يا به سطح ماكروسكوپيك مي‌باشد. يكي از كاربردهاي اين نوع شبكه‌ها براي تشخيص و درمان انواع بيماري در بدن انسان مي‌باشد. با توجه به اندازه بسيار كوچك اين نانوماشين‌ها، پروتكلهاي طراحي شده براي اين نوع شبكه‌ها مي‌بايست بسيار ساده و از لحاظ انرژي كم مصرف باشند. همچنين با توجه به اينكه دسترسي به نانوماشين‌ها در داخل بدن انسان براي تعويض يا شارژ باتري آنها بسيار سخت وحتي در بعضي موارد ناممكن مي‌باشد، معمولا انرژي مورد نياز نانوماشين‌ها از طريق برداشت انرژي تامين مي‌گردد. همچنين با توجه به اينكه نانو فرستنده‌هاي طراحي شده، در محدوده فركانسي تراهرتز فعاليت مي‌نمايند كه با فركانس جذب مولكولي بسياري از مولكولهاي موجود در كانال ارتباطي همپوشاني دارد، كيفيت سيگنال در اين باند متاثر از جنس ملوكولهاي موجود در كانال ارتباطي مي‌باشد كه براي كاربردهاي داخل بدن دائما به دليل فعاليتهاي بيولوژيكي در حال تغيير مي‌باشد. با توجه به تراكم بسيار زياد تعداد گره‌هاي يك شبكه‌ي حسگر بي‌سيم در ابعاد نانو و اينكه داده‌هاي گره‌ها مي‌بايست توسط يك يا چند گردآوري كننده جمع آوري شود و با توجه به معماري استاندارد پيشنهاد شده براي اين نوع شبكه‌ها (IEEE P1906.1)، پروتكلهاي كنترل دسترسي به رسانه نقش مهمي در اين شبكه‌ها ايفا مي‌كنند. در اين سمينار به بررسي پروتكلهاي كنترل دسترسي ارائه شده براي شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم در ابعاد نانو با فرض كاربرد آنها در حوزه پزشكي و سلامت خواهيم پرداخت.
واژه‌هاي كليدي: گردآوري كننده، جذب مولكولي، برداشت انرژي.
