چکيده
در اين نوشتار به بررسي سخت افزارهاي خودروهاي بدون سرنشين وهوشمند و الگوريتم هاي به كار رفته در اين خودروها مي پردازيم. در طراحي و ساخت اين خودروها از علوم كامپيوتري پيشرفته استفاده شده است(هوش مصنوعي)، كه بتواند جايگزين هوش انساني شده و از عملكرد مشابهي شبيه به انسان ها برخوردار باشد.بنابراين برنامه نويسي و نرم افزارهاي اين خودروها بسيار پيشرفته مي باشد. همچنين مجهز به حس گرهايي در چرخ هاي جلو مي باشند، كه در ارزيابي و برآورد موقعيت خودرو نقش دارند. اين حسگر كوچك ترين حركات خودرو را ثبت و اندازه گيري كرده و براساس آن موقعيت دقيق خودرو را روي نقشه مشخص خواهد كرد.به طور كلي اين خودروها علاوه بر حسگرهايي كه دائما محيط پيرامون را پايش و اسكن مي كنند، مجهز به رادارهاي ليزري(LIDAR) در قسمت جلو و عقب خودرو مي باشند، كه اجسامي كه در نزديكي خودرو قرار دارند را تشخيص مي دهد. همچنين مجهز به سيستم موقعيت ياب جهاني مي باشند، و موقعيت و وضعيت آب و هوايي به اين خودروها گزارش مي شود.حتي در نرم افزار اين خودرو محدوديت هاي سرعت در نقاط مختلف تعريف شده است، بنابراين به راحتي قوانين راهنمايي و رانندگي را رعايت مي نمايند و محدوديت هاي سرعت را تشخيص مي دهند. مجموعه اين عوامل به اين خودرو كمك مي كنند تا بتواند به خوبي در مسيرها رفت و آمد داشته باشد.سخت افزار مورد استفاده در سيستم خودران خودروهاي هوشمند دربرگيرنده يك رادار جلويي، دوربين جلو، سيستم الكتريكي كمك ترمز كنترل شونده ديجيتالي و حسگرهاي دوربرد فراصوت مي شود كه دورتادور بدنه كار گذاشته شده اند.سنسورهاي آلتراسونيك يا فراصوت به شكلي استراتژيك دورتادور بدنه خودرو را احاطه كرده اند و قادرند تا چند متر آنطرف تر را در هر جهتي و با هر سرعتي حس كنند.اين حسگرها به ماشين امكان مي دهند كه وقتي چيزي بيش از اندازه به خودرو نزديك شد، فاصله مناسب را با آن حفظ نموده و مثلا با عوض كردن لاين، از بروز سانحه جلوگيري نمايند.
واژه‌هاي كليدي:
خودروهاي هوشمند، الگوريتم مونت كارلو،هوش مصنوعي،رادار سه بعدي،LIDAR، سنسور، شبكه هاي عصبي
