چکيده
چكيده
جذب نور در ناحيه فرابنفش طيف، نتيجة نقل و انتقاالت الكتروني است. عواملي كه باعث تشديد اين نقل
و انتقاالت ميشوند شدت جذب در اين ناحيه را افزايش خواهند داد. لبه جذب فرابنفش اندازهگيري شده براي
SiO2 ،GeO2 ،P2O5 و B2O3 به ترتيب برابر با 860 ،200 ،841و 872 نانومتر ميباشد. زماني كه دگرگونساز
شبكهاي مانند Na2O وارد ساختار ميگردد لبه جذب در اثر تحوالت ساختاري جا به جا ميشود. در شيشههاي
ژرماناتي با افزودن Na2O تا مقدار 81 درصد مولي، مقدار لبه جذب از 247 تا 291 نانومتر كاهش مييابد و
پس از آن با افزايش مقدار Na2O تا 40 درصد مقدار لبه جذب به تدريج تا 211 نانومتر افزايش مييابد.
درحاليكه در شيشه بوراتي با افزايش Na2O تا 90 درصد مولي لبه جذب از 874 تا 220 نانومتر افزايش
مييابد. حضور ناخالصيها لبه جذب را تغيير خواهد داد. بيشتر شيشههاي سيليكاتي تجاري مانند
بوروسيليكاتها و سودااليم به دليل وجود ناخالصيها داراي جذب بااليي در ناحيه فرابنفش هستند. حضور
ذرات جاذب فرابنفش مانند ZnO منجر به تغيير رفتار جذب ميگردد. حضور اين ذرات در يك زمينه
آلومينوسيليكاتي منجر به جذب كامل در ناحيه فرابنفش ميشود. افزودن ZnO در سيستم GeO2-Li2O ،
منجر به كاهش نوارممنوعه و افزايش دنباله نواري و در نتيجه افزايش لبه جذب به طولموجهاي بلندتر
ميگردد.
در اين گزارش، در ابتدا مكانيزمهاي جذب شيشهها در نواحي فرابنفش تا مادون قرمز بيان شده، سپس
رفتار جذب برخي از شيشههاي اكسيدي و غير اكسيدي در ناحيه فرابنفش بررسي شده است. با توجه به اينكه
در بسياري از كاربردهاي جاذب فرابنفش نياز به شفافيت در ناحيه مرئي نيز ميباشد، در فصل سوم اين گزارش
به بررسي پوششهايي پرداخته شده است كه با اعمال آن بر يك زير اليه شيشهاي اين ويژگي ايجاد شده
است. در فصل آخر طي تحقيقي به شيشههاي مصرفي در صنعت جوشكاري و صنايع مشابه اشاره شده است.
