6559

بررسي روش‌هاي نوين زمان بندي و جاي گذاري وظايف در سيستم هاي قابل بازپيكربندي

۹۷-۹۸

دكتر هادي شهريار شاه حسيني

پردازندههاي قابل بازپيكربندي 1 به ما اجازه ميدهد كه چندين پردازش را به صورت موازي دركنار هم انجام دهيم. پردازشهاي سنگيني همچون پردازش تصوير، شبكههاي كامپيوتري، رمزنگاريها، كنترلكنندهها و غيره. پردازندههاي قابل بازپيكربندي به طور طبيعي از منابع محدودي برخودار هستند. جايابي وظايف، زمانبندي آنها، مسيريابي و قابليت اطمينان اين سيستمها مسئلهي مهمي است كه هميشه مورد بحث بررسي بوده است. هر چه زمانبندي وظايف و جايابي با دقت و تدبير بيشتري انجام شود، پراكندگي جايابي كمتر باشد و مسيريابي سيمكشي بهتر صورت پذيرد، باعث كاهش زمان اجرا و بهرهوري بيشتر خواهد شد. به منظور مديريت چنين سيستمهايي در زمان اجرا،يك سيستمعامل قابل بازپيكربندي مورد نياز است. بخش اصلي اين سيستم عاملها ، واحد مديريت منابع است كه برنامه زمانبندي و جايابي وظايف سختافزاري را در زمان اجرا مديريت ميكند. سربار بازپيكربندي يك مانع مهم است كه عملكرد الگوريتمهاي برنامهريزي را در سيستمهاي محاسباتي قابل بازپيكربندي محدود ميكند و زمان اجراي كلي را افزايش ميدهد. با توجه به اينكه امروزه حجم زيادي از پردازشها، از پردازندههاي قابل بازپيكربندي انتظار ميرود. تسريع در پردازش اطلاعات و بهرهوري اهميت پيدا ميكند. ازين رو كاهش زمان پيكربندي و زمان اجراي، با استفاده از الگوريتمهاي جديد امكان پذير ميشود. هريك از الگوريتمها و روشهاي موجود از طرق مختلف سعي در بهينه سازي عوامل دخيل در پيكربندي را دارند.اين عوامل را ميتوان با تعريف معياري مشخص با يكديگر در ابعاد مختلف مقايسه كرد. هدف اصلي، پيكربندي مناسب وظايف در سطح يك 2FPGA است. اما بايد توجه داشته كه در كنار مسئلهي پيكربندي چالشهاي ديگري همچون زمانبندي وظايف، اوليتبندي وظايف، مسيريابي سيمكشيها و ارتباطات، تاخير در سيگنالها، قابليت اطمينان سيستمهاي قابل بازپيكربندي هم مطرح هستند. اين چالشها با هم گره خوردهاند و بايد دركناريك ديگر مورد بررسي و پژوهش قرار گيرند. الگوريتمهاي نوين دامنهي گسترده تري از اين چالشها را مديريت ميكنند. هرچه الگوريتم كامل تر باشد چالشهاي بيشتري را در برميگير

6/10/2019 12:00:00 AM

65822

1398/07/30