چکيده
در اين پژوهش به بررسي و مطالعه انواع روش‌هاي اصلاح فيزيكي سطح غشاء كه در حال حاضر مورد توجه محققان قرار گرفته است، پرداخته مي‌شود. جداسازي مواد توسط غشاء با توجه به كارايي‌هايي كه در صنايع مختلف دارد مي‌تواند به عنوان يكي از فرايندهاي كارآمد جداسازي در دهه‌هاي اخير مورد توجه قرار گيرد. فرايندهاي غشايي با داشتن مزاياي فراوان مانند كاهش مصرف انرژي به دليل عدم تغيير فاز، تنوع در شكل، انتقال جرم زياد و كاربرد براي انواع صنايع و نيز سهولت كاربرد مقياس هاي صنعتي و همچنين به دليل ويژگي محيط زيست بودن آنها، از ساير روش‌هاي جداسازي همانند تقطير متمايز شده‌اند. با اين حال اين روش معايبي از قبيل پلاريزاسيون غلظتي و كاهش شار عبوري دارند كه اين دو باعث بوجود آمدن پديده گرفتگي و رسوب در غشاها مي‌شوند و با توجه به اينكه گرفتگي و رسوب در تمام غشاها رخ مي‌دهند لذا جهت حفظ كارايي غشاء بايد از پديده گرفتگي و رسوب جلوگيري شود. يكي از روش هايي كه باعث حفظ كارايي غشاء مي‌شود اصلاح سطح غشاء مي‌باشد. اصلاح سطحي عبارت است از" تغيير ويژگي‌هاي سطح يك ماده با هدف تاثير گذاشتن بر خواص مختلف مورد نظر، با حفظ ويژگي‌هاي كليدي فيزيكي توده ماده".
لذا آشنايي با روش‌هاي اصلاح سطح غشاء مي‌تواند نقش موثري در گسترش اين فناوري‌ها داشته باشد. در اين پژوهش ابتدا مروري بر غشاء، علل گرفتگي و رسوب غشاء، كلوئيدها، تميزكردن غشاء، مقدمه‌اي بر شيمي سطح و روش‌هاي اصلاح سطح ارايه شده و پس از آن كاربردهاي اصلاح سطح از جمله ليتوگرافي و استفاده از سطوح هيدروژل براي ريخته‌گري غشاء مورد بحث مرور خواهد شد.
