چکيده
در سالهاي اخير پيشرفتهاي زيادي جهت توسعه آلياژهاي زيست تخريب پذير به عنوان ايمپلنتهاي هوشمند براي كاربردهاي قلبي و عروقي و ارتوپدي انجام شده است.
ايمپلنتهاي زيست تخزيب پذير منيزيمي مزيتهاي برجستهاي نسبت به آلياژهاي پايه آهن و پايه روي دارند اما سطح كاربرد آلياژهاي منيزيم به دليل سرعت تخريب بالا و در نتيجه از دست دادن خواص مكانيكي آن از گستره كمي برخوردار بوده است و اين امر سبب شده است تا تحقيقات انجام شده بر روي توسعه آلياژهاي منيزيم در رابطه با بهبود خواص مكانيكي و خوردگي، معطوف شده باشد.
در تحقيق حاضر 4 فاكنور اساسي جهت بررسي خواص آلياژهاي زيست تخريب پذير منيزيم مورد ارزيابي قرار گرفته است:
1. شاخصهاي طراحي مواد زيست تخريب پذير
2.رويكرد توسعه آلياژ(استراتژي توسعه)
3.بررسي آزمايشگاهي كارايي آلياژهاي پايه منيزيم
4.بررسي باليني كاشتهاي منيزيمي
بررسيها نشان ميدهد آلياژهاي مهندسي معمول به دليل همراه داشتن عناصر آلياژي مضر براي بدن گزينههاي مناسبي براي كاربردهاي پزشكي نبوده، از اين رو تحقيقات گسترده اي جهت توسعه آلياژهايي حاوي عناصر معدني موجود در بدن انجام شده است. در اين ميان آلياژهاي حاوي
Mg-Zn-Ca-Sr بهترين خواص را از خود نشان دادهاند.