چکيده
گرافن، ماده جادويي قرن 21، به دليل خواص فوق العاده اي همچون چگالي اتمي بالا، خنثي بودن شيميايي، هدايت حرارتي بالا، قابليت عبور نور و رفتار فوق آبگريز در مقياس نانومتري، انقلابي در علوم ايجاد كرده است. درسال هاي اخير، تحقيقات زيادي براي توسعه ي روش هاي مختلف توليد گرافن صورت پذيرفته است كه هر يك مزايا و معايبي دارند. براي توليد گرافن، از دو رويكرد پايين به بالا(رشد هم بافته به كمك ليزر،رسوب شيميايي بخار،سنتز به كمك سيستم خلاء فيلتر دار،رسوب شيميايي بخار به كمك پلاسما و...) و بالا به پايين (روش لايه برداري مكانيكي،روش لايه برداري شيميايي،لايه برداري الكتروشيميايي گرافيت و...)مي توان استفاده كرد. لايه برداري الكتروشيميايي گرافيت يكي از روش هاي ارزان قيمت در تهيه گرافن مي باشد كه زمينه كاربري در تهيه نانوكامپوزيت هاي گرافني نيز دارد كه در زمره مهم ترين كاربردهاي گرافن قرار مي گيرد. وجود گرافن در نانوكامپوزيت ها سبب مي گردد بسياري از ويژگي ها از جمله رسانايي الكتريكي و استحكام مكانيكي افزايش يابد. در اين پژوهش، سنتز گرافن و نانوكامپوزيت هاي گرافني به روش لايه برداري الكتروشيميايي به دليل كيفيت بالا، ابعاد بزرگ و ارزان بودن روش مورد توجه قرار گرفته است. مشخصه يابي نمونه هاي كامپوزيتي به وسيله دستگاه هاي آناليز پراش پرتوي X (XRD)، طيف نگاري رامان و ميكروسكوپ الكترونيEM) )، طيف سنجي مادون قرمز (FTIR) و... قابل انجام هستند. از كامپوزيت هاي گرافن تهيه شده به روش الكتروشيمي به علت خواص منحصربه فرد ذكرشده در زمينه هاي خودروسازي، هوا فضا، صنعت الكترونيك و تصفيه آب و هوا استفاده هاي زيادي مي شود.
واژه‌هاي كليدي: گرافيت، گرافن، اكسيدروي، نانوكامپوزيت، روش الكتروشيمي
