چکيده
هيدروژل ها شبكه هاي پليمري سه بعدي با ظرفيت جذب بسيار زياد اب يا سيالات زيستي هستند . اين تركيبات بدون انحلال حتي تا بيش از 1000 برابر جرم پليمر ميتوانند اب جذب كنند. در مقايسه با ساير مواد سنتزي هيدروژل ها ازسطح نرم و لاستيكي ساختار و خواص فيزيكي شيميايي به بافت هاي زنده شباهت بيشتري دارند .قابليت جذب اب هيدروژل ها به دليل وجود گروه هاي عاملي ابدوست در زنجير ها پليمر شامل گروه هاي هيدروكسي (oh) ، اميني (nh2) ، كربوكسيلي (cooh) ، اميدي (conh2) و سولفوني ناشي ميشود ، اين در حالي است كه مقاومت انها در برابر انحلال از اتصالات عرضي بين زنجير هاي شبكه ناشي ميشود.
مواد اوليه اصلي براي توليد هيدروژل شامل مونومر ها سنتزي يا طبيعي يا پليمر ها هستند .پليمر هاي طبيعي ميتوان كيتوسان ، الژينات ،فيبرين كلاژن ، ژلاتين ، هيالورونيك اسيد و دكستران را نام برد .همه زنجير هاي پليمري در هيدروژل به شكل فيزيكي يا شيميايي با يكديگر شبكه اي ميشوند بنا بر اين صرف نظر از اندازه انها به عنوان يك ملكول در نظر گرفته ميشوند به همين دليل مفهومي با نام وزن مولكولي براي اين مواد وجود ندارد و به عنوان ابر ملكول ناميده ميشوند.تغير كوچك در شرايط محيط باعث ايجاد تغيرات بزرگ و برگشت پذير در هيدروژل ميشود .هيدروژل هاي هوشمند به محرك هاي محيطي پاسخ ميدهند محرك ها به سه نوع فيزيكي ، شيميايي و زيستي تقسيم ميشوند .محرك هاي فيزيكي شامل نور ، فشار ، دما ،ميدان هاي الكتريكي كه باعث تغير بر همكنش هاي ملكولي ميشوند ، محرك هاي شيمياي شامل ph ، عوامل يوني ، بر همكنش هاي بين زنجير هاي ملكولي و بين زنجير هاي پليمري را در مقياس مولگولي تغير ميدهند .محرك هاي زيست شيميايي شامل پاسخ به ليگاند ، انزيم ، انتي ژن و ساير عوامل زيست شيميايي هستند .