چکيده
امروزه سامانه¬هاي نهفته نقش به¬سزايي در زندگي روزمره ما ايفا مي¬كنند. با پيشرفت فناوري و نياز به توان پردازشي بالاتر، سامانه¬هاي نهفته امروزي به سمت معماري¬هاي چند هسته¬اي رفته¬اند به¬گونه¬اي كه پاسخ¬گوي نياز ايجاد¬شده باشند. با اين حال وجود چنين سامانه¬هاي پيچيده¬اي با توجه به كاهش بيش از پيش ابعاد ترانزيستور¬ها و مجتمع¬سازي بيشتر اجزا در داخل يك تراشه باعث شده-است كه سامانه¬هاي نهفته امروزي قابليت اطمينان كمتري داشته¬باشند. استفاده از تراشه¬هاي چند¬هسته با هدف كارآيي و قابليت اطمينان بالا، آن¬ها را به¬عنوان بستر¬هاي محاسباتي ايده¬آل براي سيستم¬هاي نهفته بي¬درنگ مبدول كرده¬است. دراين ميان سيستم-هاي نهفته¬اي كه در كاربرد¬هاي بي¬درنگ سخت به كاربرده مي¬شوند، از اهميت به¬ خصوصي برخوردارهستند. دراين پژوهش، ابتدا به بررسي مفهوم سيستم¬هاي نهفته پرداخته¬شده و سپس روش¬هاي زمان¬بندي و سياست¬گذاري و نحوه¬ي توزيع وظايف در سامانه¬هاي نهفته، مورد بررسي قرار گرفته¬اند. در انتها، مروري بر راهكار¬هاي ارائه شده در جهت كاهش توان مصرفي و قابليت اطمينان و همچنين زمان بندي هايي كه اين دو رويكرد را مورد استفاده قرار مي دهد.