چکيده
چكيده
هدف عمده در ساخت مواد ريلي جديد بهبود عملكرد سايشي آن‌ها است. روش اصلي براي تحقق اين هدف ارتقاء سختي فولادهاي ريلي بوده است. به دليل محدوديت در افزايش سختي فولادهاي سنتي پرليتي، فولادهاي بينتي با سختي بالاتر را جايگزين فولادهاي سنتي كردند. اين فولادها برخلاف خواص مكانيكي برتر، به علت كارسختي ضعيف‌تر و كاربيدهاي سخت و شكننده، در بارگذاري‌هاي بالا مقاومت به سايش ضعيف‌تري را در برابر سطح تماس چرخ و ريل نشان مي‌دهند. فولادهاي بينيتي مقاومت بالايي در برابر عيوب خستگي تماسي غلتشي (RCF) دارند كه اين خود دليلي بر روي آوردن صنايع ريلي به فولادهاي بينيتي است. براي رفع ضعف رفتار سايشي فولادهاي بينيتي سعي شده است از فولادهاي نانوساختار بينيتي استفاده شود كه توسط عمليات حرارتي بينيتي در دماهاي كمتر، فريت‌هاي بينيتي ريزتر و آستنيت پايدار در دماي محيط در ريزساختار مشاهده مي‌شود. سختي و انعطاف‌پذيري فولادهاي نانوساختار بينيتي، به ترتيب توسط فريت‌هاي بينيتي و آستنيت كنترل مي‌شود. در اين گزارش تلاش شده است خواص مكانيكي و رفتار سايشي فولادهاي ريلي بينيتي و پرليتي مورد بررسي و مقايسه قرار بگيرد.
كليد واژه: ريل‌هاي پرليتي، بينيت نانوساختار، عيبRCF، فريت‌هاي بينيتي
