چکيده
دنياي فناوري اطلاعات وارتباطات كه امروزه تبديل به جزئي از زندگي بشر شده و با توسعه آن ، شاهد افزايش حجم داده ها ، تحليل و پردازش آنها هستيم . امروزه توان پردازشي را به عنوان يكي از منابع مادر (در كنار آب ، برق ، سوخت وتلفن)در نظر مي گيرند ، لذا براي تامين منابع پردازشي ديدگاهها وروشهاي مختلفي پيشنهاد وارائه شده است . پردازش ابري رويكرد جديدي است كه محاسبات وذخيره اطلاعات را از دستگاههاي شخصي به سمت مراكز داده اي عظيم مي برد و به صورت سرويس از طريق اينترنت به كاربران ارائه مي كند. طبق پيش بيني هاي انجام شده، يكي از ده تكنولوژي آينده IT خواهد بود و توسط شركتهاي مختلف از جمله گوگل، مايكروسافت و آمازون عرضه شده است.
پردازش ابري در مقايسه با ساير مدلهاي پردازشي به ميزان فزاينده اي به حالات در اختيار گرفتن و مصرف منابع ميان ارائه دهندگان سرويس و كاربران آن وابسته مي باشد. از اين رو چگونگي تخصيص منبع به صورت منطقي بگونه اي كه نيازمنديها و الزامات هر دو طرف )ارائه دهندگان سرويس و كاربران( رفع شود ، موضوعي است كه توجه گسترده اي را به خود معطوف داشته است. تمام هدف اين تحقيق نشان دادن ويژگي منحصر به فرد اين فناوري بوده كه ميتواند به صورت همزمان، به هر تعداد از خدمات مبتني بر پردازش ابري ، توسط هر تعداد از كاربر دسترسي پيدا كرد. بنابراين، اينكه هر كاربر مي بايست به طريقي ماهرانه از منابع كافي برخوردار گردد، يك امر لازم الاجرا مي باشد . به طور كلي مي توان گفت رويكردي كه در خدمات مبتني بر رايانش ابري دنبال مي شود عبارت از پرداخت هزينه براي منابع مورد تقاضا ، براي يك مدت زمان توافق شده است.
تخصيص منابع در پردازش ابري ، چيزي جز ارائه خدمات خوب و قابل اطمينان از طريق اختصاص بهينه منابع سخت افزاري ونرم افزاري بصورت يكپارچه نمي باشد. از اين رو در اين تحقيق به بررسي تكنيك هاي تخصيص منابع پرداخته شده و در نهايت مقايسه اي بين اين تكنيك ها انجام شده است.
