چکيده
روانگرايي خاك هاي سست اشباع تهديد بزرگي براي سازه ها به حساب مي آيد. اين پديده بارها موجب
آسيب به سازه هاي ژئوتكنيكي شده است. در طول دهه هاي اخير روش هاي متعددي براي كاهش خطر
روانگرايي و آسيب هاي مربوطه به كار گرفته شده است. اكثر اين روش ها بسيار هزينه بر بوده و براي بهسازي
خاك زير سازه هاي موجود با محدوديت رو به رو هستند. يكي از روش هاي نوين بهسازي خاك هاي روانگرا
كه مشكلات ذكرشده را ندارد، كاهش درجه اشباع خاك به كمك حباب هوا مي باشد. با توجه به آنكه تنها
ماده مورد استفاده در اين روش هوا مي باشد، روشي ارزان و دوست دار محيط زيست است.
در اين تحقيق سعي شده كه مطالعات صورت گرفته در بهسازي خاك هاي روانگرا به كمك حباب
هوا طبقه بندي شده و نتايج حاصل از آن ها ارائه گردد. تحقيقات صورت گرفته در اين روش شامل تاثير
بهسازي با حباب هوا روي مقاومت خاك و پي و دوام هواي موجود در خاك بوده است. اين مطالعات شامل
مطالعات آزمايشگاهي به كمك سانتريفيوژ، ميزلرزه، دستگاه سه محوري تناوبي و ابزار خاص طراحي شده
براي بررسي اين روش و همچنين مطالعات صحرايي مي باشد. نتايج حاصل از اين مطالعات حاكي از آن است
كه به كمك غيراشباع سازي، مقاومت خاك مستعد روانگرايي به ميزان چشمگيري در مقايسه با خاك اشباع
افزايش مي يابد. همچنين نشست پي و سازه موجود روي چنين خاك هايي نسبت به خاك اشباع كاهش مي
يابد. به منظور تخمين مقاومت خاك بهسازي شده با هوا در برابر روانگرايي تمامي مطالعات گذشته توسط
محققين گردآوري شده و رابطه اي واحد كه مقاومت اين خاك ها را به كرنش حجمي بالقوه خاك مرتبط
مي سازد ارائه شده است. بررسي هاي صورت گرفته روي دوام غيراشباع ماندن خاك نشان داده كه حباب
هاي هوا براي مدت بسيار طولاني در خاك باقي مانده و تحت شرايط و عوامل مختلف از بين نمي روند.
همچنين مطالعات صحرايي صورت گرفته در پروژه هاي عملي، قابليت اجرا و قابل اعتماد بودن اين روش را
مورد تاييد قرار داده و صحت نتايج حاصل از تحقيقات آزمايشگاهي را تاييد مي كند.
