چکيده
مكانيابي ايستگاه هاي راه آهن سريعالسير همواره گام مهمي در جهت توسعه حمل
و نقل ريلي مي باشد به طوري كه عدم دقت در انجام آن باعث كاهش استفاده بهره برداران
در آن منطقه و عدم ارتباط درست با ديگر مسيرهاي راه آهن خواهد شد. در حال حاضر
اين موضوع در كشور ما فاقد چارچوبي معين مي باشد به طوري كه حتي در برخي از
مسيرهاي در حال مطالعه يا در دست احداث بر سر مكان هاي تعيين شده براي احداث
ايستگاه بين راه آهن و ساير گروه هاي ذينفع اختلاف نظر وجود دارد.
توسعه حمل و نقل محور (TOD) يك الگوي جامع توسعه اي است كه بر اساس
استفاده از سامانه هاي حمل و نقل همگاني و تاثيرات آن در توسعه و اهداف دراز مدت
شهرسازي حمل و نقل محور پايه گذاري مي شود. بطور كلي TOD به مركزيت و پيرامون
ايستگاه هاي راه آهن، مترو و يا اتوبوس، در محدودهاي با مسافت قابل پيادهروي و با
كاربري هاي گوناگون اعم از مسكوني، اداري، تجاري، فرهنگي، تفريحي، خدماتي و
فضاهاي سبز طراحي ميگردد. تاكيد بر اصل پياده محور بودن TOD و وابستگي كمتر
به استفاده از خودروهاي شخصي موجب ايمني بيشتر در معابر، توليد كمتر گازهاي
گلخانهاي و آلاينده هاي هوا، كاهش هزينه هاي ساخت و ساز و گسترش شهرهاي سالم
ميشود.
واژه هاي كليدي: مكانيابي، ايستگاه، راه آهن سريع السير، TOD .
