چکيده
چكيده
در سال هاي اخير تصويربرداري عملكردي مادون قرمز نزديك )fNIRS )جاي خود را بين تصويربرداري
هاي نوري در حوزه پزشكي باز كرده است. امروزه سيستم طيف سنج مادون قرمز نزديك داراي كاربردهاي
فراواني در زمينههاي مختلف تشخيصي و باليني پيدا كرده است. يكي از مهمترين كاربردهاي اين سيستم
در اندازهگيري عملكرد هموديناميكي مغز ميباشد. هزينه كم، قابليت حمل راحتتر نسبت به ساير سيستم-
هاي تصويربرداري، غير تهاجمي بودن و امكان بررسي عملكرد بافتها، اين تصويربرداري را به عنوان يكي
از مناسب ترين روش ها در تصوير برداري از اعصاب موجود در سر، سينه و پروستات تبديل كرده است.
در اين روش چندين منبع نوري و آشكارساز در تماس با بافت زنده قرار ميگيرند. در نهايت باتوجه به
تغييرات حاصله در شدت نور آشكار شده، برخي از مشخصههاي بافت مورد نظر شناسايي ميشوند. هدف
اصلي fNIRS بررسي و تحليل بافت بر اساس اندازهگيري تغييرات هموديناميكي در آن قسمت از عصب به
علت اعمال يك محرك يا انجام يك فعاليت يا هيجان و شوك وارد شده ميباشد، كه اين محركها موجب
تغيير در غلظت اُكسي هموگلوبين )HbO )و دياُكسي هموگلوبين )HbR )در ناحيه مربوطه ميشود.
در اين سمينار در فصل نخست به بررسي انواع روشهاي تصويربرداري نوري در پزشكي پرداخته و مزايا
و معايب هركدام را شرح داده، و در فصل دوم به بررسي تئوري، انواع روشها و اجزاء تصويربرداري مادون
قرمز نزديك پرداخته شده است. در فصل سوم به تحليل و بررسي نحوه عملكرد سيستمي و سختافزار يك
دستگاه تصويربرداري مادون قرمز نزديك پرداخته شده و در نهايت به بررسي ساختار و عملكرد ادوات
)گيسل كنندههاي نور مادون قرمز نزديك و آشكارسازها( مورد استفاده در اين سيستم پرداخته شده است.
واژههاي كليدي: تصويربرداري نوري پزشكي، تصويربرداري مادون قرمز نزديك، fNIRS ،طيفسنجي
فروسرخ نزديك، دياُكسي هموگلوبين، اُكسي هموگلوبين، ادوات NIR
