چکيده
هدف اصلي از اين سمينار بررسي مقاومت طولي خط ريلي بالاستي است كه در اين پژوهش به طور خاص به اثر فاصله تراورس ها از يكديگر و هم چنين اثر طول خط بر مقاومت طولي و همچنين تعيين مقاومت متر طول در راستاي طولي خط پرداخته مي شود. مقاومت طولي خط مقاومت ناشي از پابند‌ها نسبت به ريل و مقاومت ناشي از بالاست نسبت به تراورس در برابر حركت طولي خط مي‌باشد. با توجه به بزرگ بودن اين نيروها، كنترل و كاهش مقادير آن‌ها مي‌تواند مشكلات فراواني نظير ناترازي عرضي خط (ديلم)، كمانش و شكست ترد ريل را كه مهندسين خط و پرسنل تعمير و نگهداري در برخورد با يك خط بالاستي با آن‌ها مواجه هستند را به حداقل ممكن برساند. با توجه به افزايش روزافزون سرعت و بار محوري در راه‌آهن و گسترش استفاده از خطوط جوشكاري پيوسته به منظور حذف نقاط ضعف سازه خط و بالتبع آن افزايش نيروهاي محوري طولي به وجود آمده در خط و وقوع مشكلات مذكور در پي اين افزايش نيروي محوري فلذا بار ديگر لزوم بررسي موضوع و شناخت رفتار طولي خط به روشني مشخص مي‌شود. در اين تحقيق پس از بررسي هدف و ضرورت موضوع سعي بر آن شده است تا طبيعت، ماهيت و رفتار نيروها و حالاتي كه مرتبط به مقاومت طولي خط است با مروري بر ادبيات فني موضوع بيان گرد كه از جمله آن مي‌توان به خود مقاومت طولي و مقاومت جانبي، و پديده‌هايي چون خزش و كمانش اشاره نمود.
در ادامه بحث به نتايج آزمايشاتي كه براي اندازه گيري پارامترهاي مقاومت طولي انجام شده، پرداخته مي شود كه تست هاي مختلفي با در نظر گرفتن حالات مختلف طراحي شده و به انجام رسيده است كه در فصول آتي بدان پرداخته خواهد شد.
