چکيده
آب آشاميدني در حال تبديل شدن به يك منبع كمياب در سراسر جهان مي¬باشد. پيش¬بيني مي¬شود تا سال 2025 ميلادي نيمي از جمعيت جهان از كمبود آب رنج مي¬برند. با توجه به شرايط خشكسالي در مناطق ايران و كاهش دسترسي به آب آشاميدني و نبودن آب شيرين به صورت جاري، بايد به دنبال راه حلي براي اين مشكل پرداخت. راه¬حل پيشرو شيرين¬سازي آب¬هاي شور سطح زمين است. شيرين كردن و تصفيه آب¬هاي شور به سرعت در حال گسترش و پيشرفت مي¬باشد. از طرفي وجود بحران نفت و سوخت-هاي فسيلي در جهان، ايجاب مي¬كند كه روش¬هاي ديگري براي تأمين انرژي دستگاه¬هاي آب شيرين كن معمولي كه از سوخت¬هاي فسيلي انرژي دريافت مي¬كنند، به كار بست. يكي از كارآمد ترين روش¬ها براي مطالعه و توسعه آب¬شيرين كن¬ها در مقياس بزرگ، استفاده از انرژي هسته¬ايي است. مزيّت¬هاي استفاده از انرژي هسته¬ايي براي شيرين¬سازي آب، اينكه از لحاظ توان، اقتصادي، محيط¬زيست نيز قابل رقابت و ارزشمندتر از انرژي فسيلي است. در اين تحقيق، ابتدا انواع روش¬هاي تصفيه¬آب مورد بررسي قرار خواهد گرفت، سپس كاراترين و بهينه ترين روش سازگار با انرژي هسته¬اي بررسي مي¬شود و سازوكار آن بيان مي¬شود.