چکيده
ارزان بودن، سهولت در دسترسي و قابليت هاي فني بارز از جمله مقاومت فشاري بالا بتن را به يكي از پركاربرد ترين مصالح تبديل نموده است. اما اين ماده در كنار نقاط قوت نقاط ضعفي نيز دارد كه مادر تمام اين ضعف ها مقاومت كششي ناچيز و در نتيجه ترك خوردگي در اثر كشش و خمش است. بنابراين در تاريخ مهندسي عمران همواره براي جلوگيري از ترك خوردگي بتن يا از بين بردن تاثيرات مخرب ترك ها از جمله كاهش دوام تلاش صورت گرفته است.
يكي از نوپا ترين روش هاي مقابله با ترك خوردگي بتن كه به دليل زيست محور بودن و طبيعت دوستي آن افق بسيار روشني پيش رو دارد، استفاده از مكانيزم خودترميمي به كمك باكتري ها است. در اين روش باكتري ها همانند يكي از اجزاي بتن، در زمان اختلاط به مخلوط سنگدانه و سيمان و آب اضافه ميشوند تا بعد از ترك خوردن بتن سخت شده، مواد دفعي اين باكتري ها اقدام به پر كردن ترك ها نمايد.
