چکيده
كارايي بالاي تجزيه و تحليل سيگنال حركت گام برداشتن در بازشناخت اختلالات عصبي حركتي طي
دو دهه اخير در بسياري از مطالعات نشان داده شده است. منظور از تجزيه و تحليل راه رفتن مجموعه اي
منظم از روشها و اطلاعات كمي در مورد حركات بدن در طي فعاليت است. تجزيه و تحليل راه رفتن در
كاربرد باليني براي كمك به توانبخشي بيماران مورد استفاده قرار ميگيرد. در مطالعات اخير، تحليل راه رفتن
براي ارزيابي اختلالات حركتي مانند سكته مغزي ايسكميك، آسيب نخاعي و بيماري پاركينسون در مورد
استفاده قرار گرفته است. بيماريهاي نورودژنراتيو موجب اختلالات ساختاري بيومكانيكي و الكتريكي در
سيستم عصبي ميشوند. اين بيماريها بر سيستم حركتي اثر ميگذارند و اختلال در حركت و راه رفتن را در
پي خواهند داشت. به صورت خاص پاركينسون يك بيماري عصبي پيشرونده است كه با نابودي نورونهاي
دوپامينرژيك در مسير نيگرواسترياتال مشخص ميشود. نشانه هاي اصلي اين بيماريها عبارتند از ضعف
عضلاني، عدم هماهنگي بين مفاصل، الگوهاي غير طبيعي حركت مفاصل و دردهاي مفصلي، كندي در حركت
و رعشه. عليرغم تعداد بالاي پژوهشهاي صورت گرفته در مورد پاركينسون، اعتبارسنجي مناسبي براي اين
پژوهشها صورت نگرفته و بعضا پارامترهاي فردي براي هر بيمار در نظر گرفته نشده است. نظر به گستردگي
ابتلا به پاركينسون و سختي تشخيص زودرس آن، هدف اين نوشته بررسي پژوهشهاي صورت گرفته براي
تشخيص پاركينسون با استفاده از ويژگيهاي ساختاري و آماري سيگنالهاي گام برداشتن، است.
