چکيده
بيش از 90٪ خطاهاي سيستم قدرت شامل خطاهاي زمين مي¬باشد. به طور كلي، خطاي زمين با مقاومت¬هاي بالا و پايين در سيستم وجود دارد. بنابراين نياز به روشي با حساسيت بالا و قابليت اطمينان براي شناسايي و تعيين محل خطا مي¬باشد. براي بدست آوردن محل خطا مي¬توان از روش تزريق سيگنال استفاده نمودكه در اين روش يك سيگنال ويژه به باسبار تزريق شده و خطا توسط آشكارسازها شناسايي مي¬شود. درخطاهاي با مقاومت پايين، به علت شدت جريان خطا، تشخيص محل خطا مشكل ( خطا در اندازه¬گيري مقادير جريان و ولتاژ توسط ترانس جريان و ولتاژ) است، بنابراين ضروري است كه سريعاً خطا شناسايي و موقعيت تعيين شود. بطوركلي سه روش براي تعيين مكان خطا وجود دارد. روش اول روش امپدانسي است كه عمومي ترين روش براي تعيين موقعيت خطا است و مي¬توان از آن براي تعيين دقيق موقعيت خطا با مقاومت بالا استفاده نمود. روش دوم استفاده از امواج سيار و روش سوم استفاده از تكنيك¬هاي منطق فازي و شبكه هاي عصبي است.
در خطا با مقاومت پايين و نزديك به منبع تغذيه كننده، جريان بسيار بالا و دستگاه¬هاي حفاظتي سريع عمل كرده و در نتيجه مقادير اندازه¬گيرهاي شده جريان و ولتاژ به علت جريان شديد و خطاي اندازه¬گيري به درستي ثبت نمي¬گردد، بنابراين روش امپدانسي براي مكان¬يابي خطا اينگونه خطاها مناسب نيست.
در سيستم زمين نشده، آشكارسازهاي مرسوم تنها توانايي شناسايي خطاي زمين را داشته و قادر به تعيين محل خطا نمي¬باشند.
تمركز گزارش حاضر در خصوص معرفي و آشنايي با روش¬هاي مكان¬يابي خطا در سيستم راه¬آهن برقي كه شامل روش¬هاي امپدانسي، امواج سيار، خطا با مقاومت بالا و سيستم زمين نشده مي¬شود.
