چکيده
آب گريزي پديده اي است كه ابتدا در نيلوفر آبي مشاهده شد و به علت كاربرد هاي فراوانش مورد توجه بسياري از محققان قرار گرفته و تحقيقات و آزمايشات بسياري در اين زمينه انجام شده است. در اين سمينار روش هاي مختلف آبگريز نمودن سطح از طريق ايجاد زبري و كاهش انرژي سطح به تفكيك بررسي شده است. براي ايجاد خاصيت آب گريزي به دو مولفه يعني ساختار سطحي با زبري هاي سلسله اي و پوشش آن با يك ماده داراي انرژي سطحي پايين نياز است. روش هاي متعددي براي اصلاح ساختار سطح از جمله روش ليتوگرافي ، عمليات پلاسما و رسوب دهي شيميايي بخار بيان شده است. استفاده از يك ماده با انرژي سطحي پايين ( پوشش دهي يك فلورو پليمر يا يك ماده سيلان دار) بر روي يك سطح صاف مي تواند زاويه استاتيكي بالاي 120 درجه ايجاد كند در حاليكه سطوح ابر آب گريز سطوحي مي باشند كه داراي زاويه تماسي استاتيكي بالاي 150 درجه و زاويه ديناميكي زير 10 درجه مي باشند. براي دستيابي به زاويه تماسي استاتيكي بالاتر از 150 درجه وجود ساختار هاي سلسله اي ميكرو- نانومتري ضروري است.
در انتها بعد بيان روش هاي مختلف آب گريز نمودن سطح در بخش جمع بندي و پيشنهاد به مولفه زمان بر بودن و پر هزينه بودن روش ها اشاره شده و پيشنهاد هايي ارائه شده است.