چکيده
سوخت‌هاي مختلف هيدروكربني نظيرگازوئيل، سوخت جت و بنزين حاوي تركيبات گوگردي است، كه سبب ايجاد آلاينده‌هاي جامد (دوده) و آلاينده‌هاي گازي 〖SO〗_x به هنگام احتراق مي‌گردد. گوگرد به‌عنوان يكي از عناصر موجود در نفت موجب مشكلات گوناگون از جمله ايجاد باران اسيدي، مشكلات تنفسي، غيرفعال‌كردن كاتاليست‌هاي صنايع و غيره مي‌شود. با توجه به‌نياز روزافزون صنايع به‌ويژه صنايع حمل‌ونقل به سوخت‌هاي فسيلي از يك طرف و سياست‌ها و قوانين وضع شده در رابطه با حفاظت از محيط‌زيست از طرف ديگر موجب گرديده صنايع پالايشگاهي در جهت حذف هرچه بيشتر عناصر و آلاينده‌هاي موجود در سوخت‌هاي فسيلي گام بردارند. از آنجا كه كاهش ميزان گوگرد موجود در سوخت به كم‌تر از ppmw 10، با استفاده از فرآيند گوگردزدايي‌هيدروژني معمول نيازمند شرايط عملياتي شديد (دما و فشار بالا و مصرف بيشتر هيدروژن) و درنتيجه افزايش هزينه‌ها است، روش‌ها گوناگون گوگردزدايي، براي جايگزيني و يا تكميل فرآيند گوگردزدايي‌هيدروژني مطرح شده‌است. از جمله روش‌هاي مطرح شده، گوگردزدايي اكسايشي، گوگردزدايي استخراجي، گوگردزدايي جذبي و گوگردزدايي زيستي را مي‌توان نام برد. كه در اين سمينار به چگونگي تلفيق روش‌ها و مزاياي بكارگيري اين روش‌ها پرداخته شده است. نتايج تلفيق روش‌هاي ذكر شده با گوگردزدايي هيدروژني نشان‌دهنده‌ي اين است كه تلفيق روش‌هاي گوگردزدايي از لحاظ اقتصادي بودن و رساندن ميزان گوگرد به استانداردهاي تعيين شده موثر بوده‌است.
