چکيده
در اين گزارش مساله نحوه تخمين متغيرهاي حالت در آرايش پروازي ماهواره بررسي مي¬شود.
آرايش پروازي ماهواره¬ها در دهه¬هاي اخير، به دليل كاربرد فراوان آن از قبيل پايش زمين، مونتاژ درون مداري، اينترفرومتري، شناسايي و تصويربرداري فضاي دور دست، توجهات قابل ملاحظه¬اي را به خود جلب كرده¬است.
به عنوان مقايسه با ماهواره¬هاي منفرد مرسوم، آرايش پروازي ماهواره¬ها، يك فناوري است كه با استفاده از چند ماهواره ساده¬تر، ارزان¬تر و وابسته به يكديگر مي¬تواند عملكرد يك ماهواره عظيم و پيچيده را پياده-سازي كند. علاوه بر اين آن¬ها منعطف¬تر، حساس¬تر و مقاوم¬تر هستند و تعداد و آرايش آن¬ها در طول ماموريت مي¬تواند تنظيم گردد. همچنين قابليت اطمينان سيستمي بالاتر و آزادي عمل بيشتر در بخش پرتابگر از ديگر مزاياي آن¬ها است.
مزاياي گفته¬شده در بالا امكان انجام ماموريت جديد را به طور قابل ملاحظه¬اي بهبود مي¬دهد. با اين حال اين ماموريت¬هاي جديد نياز به كنترل با دقت بالا دارند. و به منظور كنترل با دقت بالا نياز به تخمين دقيق موقعيت و وضعيت ماهواره¬ها است.
در اين تحقيق و پژوهش به بررسي انواع روش¬هاي تخمين موقعيت و وضعيت ماهواره¬ها مي پردازيم.
